iporta.gr

Ο ολοκληρωτισμός της μονομερώς επιβεβλημένης «εθνικής μνήμης», του Γιάννη Σιδέρη

Αυτός είναι …πατριωτισμός! 38 βουλευτές της ΝΔ, αφού έχουν ψηφίσει όλους τους μνημονιακούς νόμους, σήκωσαν το …ανάστημά τους στον πρωθυπουργό και με επιστολή τους ζήτησαν να εξομοιωθεί στο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, η Γενοκτονία των Χριστιανών της Ανατολής (Ποντίων, Μικρασιατών, Αρμενίων και Ασσυρίων) με το Ολοκαύτωμα των Εβραίων. Ου μόνον, αλλά και να αντιμετωπίζεται ως αδίκημα η άρνηση της Γενοκτονίας των Χριστιανών «όπως πολύ ορθά αντιμετωπίζεται και η άρνηση του Ολοκαυτώματος των Εβραίων».

 

Η κυβέρνηση, φαίνεται να τους κάνει το χατίρι για να τους κατευνάσει, αφού ο υπουργός Δικαιοσύνης, Χαράλαμπος Αθανασίου, δήλωσε πως «η κακόβουλη άρνηση ή ο ευτελισμός και των γενοκτονιών που το Ελληνικό Κοινοβούλιο έχει αναγνωρίσει, θα αντιμετωπίζεται ρητώς με την τελική διαμόρφωση της σχετικής διάταξης, ως αδίκημα, όπως το ολοκαύτωμα ή οι γενοκτονίες, που διεθνή ή ελληνικά δικαστήρια έχουν αναγνωρίσει με αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις».

 

Χαρακτηρίζουν μάλιστα την «γενοκτονία» ως «αναμφισβήτητο ιστορικό γεγονός», επειδή, συν τοις άλλοις, «την ακούσαμε και τη μάθαμε όχι μόνο από ιστορικές καταγραφές, αλλά και από τα βιώματα και τις ζωντανές αφηγήσεις των παππούδων και των γιαγιάδων μας».

 

Ο γράφων δεν έχει τις επιστημονικές γνώσεις να εμπλακεί στο εάν τα αναμφισβήτητα εγκλήματα των τούρκων κατά εθνοτήτων στα εδάφη της τουρκικής επικράτειας, αποτέλεσαν «γενοκτονία». Διαπρέπεις ιστορικοί μελετητές εκείνης της περιόδου, ερίζουν για τις λεπτές αποχρώσεις αν ήταν «γενοκτονίες» ή «εθνοκαθάσεις, ο ΟΗΕ δεν έχει αναγνωρίσει τα αιματηρά γεγονότα ως γενοκτονίες, αλλά οι 38 βουλευτές της ΝΔ, απεφάνθησαν επειδή τα άκουσαν από τους παππούδες τους και τις γιαγιάδες τους!

 

Το πρόβλημα ωστόσο με την πρόταση των 38, ξεπερνάει τους ειδικούς της ιστορίας και αγγίζει όλους μας. Είναι το προανάκρουσμα ενός – ακόμη- ολοκληρωτισμού που θα επικρατήσει, και ο οποίος θα ποινικοποιεί την έκφραση γνώμης. Εάν ψηφισθεί, στο μέλλον οι ιστορικοί, οι μελετητές, οι αρθρογράφοι πολιτικών και ιστορικών θεμάτων, δεν θα μπορούν να διατυπώσουν την άποψή τους επί ιστορικών γεγονότων, εάν αυτά προσκρούουν στο νόμο της ελληνικής κυβέρνησης!

 

Δηλαδή θα ποινικοποιείται η ιστορική έρευνα, η ιστορική αμφιβολία και η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων της, εφόσον προσκρούει στην μονοσήμαντη ανάγνωση της ιστορίας που θα επιβάλει ο σχετικός νόμος! Θα φιμωθεί η ελεύθερη έκφραση της επιστημονικής αντίρρησης, τεκμηριωμένης, ή – έστω – ανοηταίνουσας.

 

Ηδη έχουμε διεθνές παράδειγμα, εφαρμογής ενός παρόμοιου φρικιαστικού νόμου, στη Γαλλία. Ο νόμος Γκεϊσό, απαγόρευσε τα βιβλία του, και έστειλε στην φυλακή τον φιλόσοφο και ιστορικό Ροζέ Γκαροντύ, επειδή αμφισβήτησε τον αριθμό των εβραίων που έχασαν τη ζωή τους στο ολοκαύτωμα – όχι το ίδιο το ολοκαύτωμα, αλλά τον αριθμό των θυμάτων!

 

Δυστυχώς κάποιοι κοντόθωροι, είχαν χαρεί με την απαγόρευση άρνησης του ολοκαυτώματος, επειδή το αρνείται και η ΧΑ, νομίζοντας ότι έτσι θα την αφυδατώσουν. Τώρα η ίδια λογική θα γυρίσει μπούμερανγκ, θα τους εμβάλει σε μια αναγκαστική εθνικιστική ανάγνωση της ιστορίας, όπου οι όποιες αντιρρήσεις θα επιφέρουν την συνέπεια του νόμου. Αυτό κι αν θα είναι ολοκληρωτισμός…

 

Θα μπορούσαν οι κ. βουλευτές, αν τόσο κόπτονται για την ιστορική μνήμη, που άκουσαν από παππούδες και γιαγιάδες τους, να λειτουργήσουν συγκροτημένα: Να ζητήσουν την συγκρότηση μιας διεθνούς επιτροπής ιστορικών και ειδικών επιστημόνων, η οποία θα είχε την πλήρη στήριξη να μελετήσει με επάρκεια τα ιστορικά ντοκουμέντα, και να υποβάλει, μετά από εξαντλητική, ανεξάρτητη και τεκμηριωμένη εργασία, ένα πόρισμα προς την κυβέρνηση, επί του οποίου διεθνείς οργανισμοί, ξένα – και τουρκικά – πανεπιστήμια, κυβερνήσεις και διεθνείς οργανισμοί, θα καλούνταν να πάρουν θέση.

 

Αλά κάτι τέτοιο παραείναι σοβαρό και μακροπρόθεσμο γι αυτούς: Δεν τους παρέχει την ευκαιρία να πάρουν την απάντηση του κ. Αθανασίου και να την κάνουν φειγ βολάν στις εκλογικές τους περιφέρειες, προκειμένου να απευθυνθούν στο θυμικό των ψηφοφόρων τους, στοχεύοντας την ψήφο τους στις επερχόμενες εκλογές.

 

Όσο για την ελευθερία έκφρασης – έστω και ανοηταίνουσας, ξαναλέμε – που ενδεχομένως να κινδυνέψει με το νομοθέτημά τους, ποιος νοιάζεται;

 

 

 

Γιάννης Σιδέρης