Δήμητρα Παπαναστασοπούλου
Η κορύφωση του Θείου Δράματος είναι η ταπεινωτική και εξευτελιστική άνοδος στον λόφο του Γολγοθά και η σταύρωση του Θεανθρώπου ως κοινού εγκληματία. Η χειρότερη μέρα της Χριστιανοσύνης, αναγκαία για τον ερχομό της λύτρωσης, της Ανάστασης και της Σωτηρίας.
Το προηγούμενο βράδυ, σύμφωνα με τις χριστιανικές δοξασίες, ο Ιησούς και οι δώδεκα μαθητές του πήραν το τελευταίο τους δείπνο. Ένα ιδιαίτερης σημασίας δείπνο, κατά τη διάρκεια του οποίου ο Ιησούς έπλυνε τα πόδια των μαθητών του και τους έκανε «κοινωνούς» του σώματος και του αίματός του- αυτό που όλοι γνωρίζουμε ως Θεία Κοινωνία, το ευλογημένο από τον ιερέα ψωμί βουτηγμένο σε κρασί, συμβολισμός του σώματος και του αίματος του Ιησού. Λόγω, επομένως, του μυστηρίου της Θείας Κοινωνίας ονομάστηκε μυστικός, αν και αυτή η ονομασία δεν αναφέρεται πουθενά στην Καινή Διαθήκη.
Ένα δείπνο πολλαπλών αποκαλύψεων από την πλευρά του Ιησού, ο οποίος είπε ότι ο Πέτρος θα τον αρνηθεί τρεις φορές και ότι κάποιος από τους δώδεκα θα τον προδώσει, ένα δείπνο από το οποίο απεχώρησε ο Ιούδας, αφού του έδωσε ο Ιησούς ένα κομμάτι ψωμί αποκαλύπτοντας την ταυτότητα του προδότη, ένα δείπνο που με το πέρασμα των χρόνων και των αιώνων έγινε αφορμή συγκρούσεων ανάμεσα σε ιστορικούς, θρησκειολόγους, μελετητές και αποκρυφιστές.
Θρύλοι, αλήθειες και ψέματα μαζεύτηκαν έχοντας πρωταγωνιστές τον Ιησού και την Μαρία την Μαγδαληνή. Για ποιόν λόγο αναφέρεται η Μαγδαληνή, σε ένα δείπνο αυστηρά για άνδρες; Εδώ κάνει την εμφάνισή της, βάζοντας «φωτιά», μια τοιχογραφία που φιλοτεχνήθηκε αρκετούς αιώνες αργότερα από την εποχή του Ιησού, από τον Λεονάρντο Ντα Βίντσι και βρίσκεται στην τραπεζαρία του μοναστηριού Σάντα Μαρία ντέλλε Γκράτσιε στο Μιλάνο, κάτω από τη ονομασία «Μυστικός Δείπνος».
Ο έξοχος ζωγράφος- και όχι μόνον- έχει ζωγραφίσει δώδεκα φιγούρες να πλαισιώνουν τον Ιησού, αλλά η μία από αυτές, με χαρακτηριστικά κάπως διαφορετικά από των υπολοίπων, θεωρήθηκε ότι δεν ανήκει στον Ιωάννη, τον πλέον αγαπητό από όλους τους μαθητές, αλλά στην Μαρία Μαγδαληνή, επειδή είχαν ήδη υπάρξει θυελλώδεις θεωρίες για την στενή σχέση του Ιησού με την Μαγδαληνή, θεωρίες που υποστήριζαν σθεναρά την γέννηση ενός παιδιού, το οποίο μεγάλωσε στην Γαλλία με την μητέρα του, την Μαρία Μαγδαληνή.
Ο Ντα Βίντσι έχει προσθέσει ένα σωρό σύμβολα, ανεξιχνίαστα τα περισσότερα, που έχουν προκαλέσει πονοκεφάλους τός στην Εκκλησία, όσο και σε επιστήμονες-μελετητές.
Ο Ιούδας εμφανίζεται να έχει ένα άδειο πιάτο μπροστά του, δηλαδή, δεν έγινε κοινωνός. Αυτό εξηγήθηκε ή επειδή βρίσκεται απομονωμένος και αποχωρισμένος από όλους ή επειδή συμφωνήθηκε να προδώσει τον Διδάσκαλο, άρα δεν του χρειαζόταν η συμμετοχή στο δείπνο.
Υπάρχουν πολλά εδέσματα στο τραπέζι, μεταξύ των οποίων και ψάρια, ενώ η παράδοση μιλά μόνο για ψωμί και κρασί. Τι ήθελε να δηλώσει ο καλλιτένης; Την επιλογή των μαθητών που είχαν υπάρξει ψαράδες; Την σημασία του ψαριού στο πρόσωπο του ίδιου του Ιησού(ΙΧΘΥΣ= Ιησούς Χριστός Θεού Υιός Σωτήρ), στο σύμβολο, δηλαδή, που έγινε ευρέως γνωστό κατα τους πρώτους αιώνες της επικράτησης του Χριστιανισμού;
Τροφή για σκέψη, φίλες και φίλοι, σε μια μέρα-αφορμή εσωτερικής ενδοσκόπησης. Το σκοτάδι φέρνει πάντα το φως και ο θάνατος τη ζωή. Ένας κύκλος αέναος, μπρος τον οποίο ο άνθρωπος παίρνει θέση και δρα κατά βούληση ή παρασυρμένος από τις δράσεις των άλλων.
Ας δράσουμε, λοιπόν, όσο καλύτερα μπορούμε, σκεπτόμενοι και τους συνανθρώπους μας, αφού ζούμε σε έναν κυκεώνα που κανείς μας δεν γνωρίζει τη μορφή της επόμενης μέρας.