Σαν σήμερα πριν 3198 χρόνια, 24 Απριλίου 1184 π.Χ., οι Έλληνες έπαιρναν την Τροία. Έτσι λέει ο Ερατοθένης και κάτι άλλοι κι αν θέλετε τους πιστεύεται. Εγώ όμως που γυρεύω λόγο και αφορμή να δείξω την δουλειά μου -τα πώς τα λένε … σκίτσα, σχέδια, γελοιογραφίες, ούτ’ εγώ ξέρω- εγώ λοιπόν δεν έχω λόγο να μην τον πιστεύω.
Ο πόλεμος της Τροίας ενέπνευσε αμέτρητες στορίες και έργα τέχνης -τόσα που θα χρειάζονταν σελίδες όσες της ίδιας της Ιλιάδας για να απαριθμηθούν. Ενδεικτικά και μόνο να αναφέρω τις “Τρωάδες” του Ευρυπίδη, τον “Τρωίλο και την Χρυσηίδα” του Chaucer και του Shakespeare, τους “Τρώες” του Μπερλιόζ και πάει λέγοντας. Να μήν ξεχάσουμε και την “Αινειάδα” του Βιργίλιου απ’ όπου το περίφημο “…Quidquid id est, timeo Danaos et dona ferentes…” του Λαοκόοντα με τον Δούρειο Ίππο, που μεταφράστηκε διεθνώς ως “Φοβού τους Έλληνες και δώρα φέροντες”, για να μας κολλήσει η ρετσινιά (;) του πανούργου και αναξιόπιστου λαού.
Παρ’ όλη όμως την πανουργία μας, εμείς οι Έλληνες έχουμε πολλάκις μέχρι και σήμερα πιαστεί κορόιδα και έχουμε πέσει θύματα της ίδιας μας της επινόησης, του Δούρειου Ίππου. Έτσι, δεν άντεξα κι εγώ να να μην βάλω πένα στο χαρτί με θέμα, τί άλλο, το άτιμο το ξύλινο άλογο.
On a day like today 3.198 years ago, on April 24 1184 BC, the great and rich city of Troy fell to the united Greek armies. This is according to Eratoshenes and others, if you believe them. As far as I am concerned, since I am always looking for a chance/excuse to show my work, I have no reason not to believe him.
The Trojan war has inspired countless stories and works of art, too many to be mentioned or even counted. To remember only a few there is “Troades” of Euripides, “Troilus and Criseyde” by Geoffrey Chaucer, “Troilus and Cressida” by William Shakespeare, “Les Troyens” by Hector Berlioz. And let us not forget the “Aeneid” of Virgil, in which Laocoon warns the Trojans “…Quidquid id est, timeo Danaos et dona ferentes…” which was translated as “beware of the Greeks bearing gifts”. Thus, the fame of Greeks as being cunning and untrustworthy was internationally established.
Still, in spite of our cunningness we Greeks have all too often been fooled and fallen victims to our own contrivance. So, I could not but put my pen on paper and draw, what else, that infamous wooden horse.