Ο Τσίπρας θα μείνει στην ελληνική ιστορία ως ο μόνος πρωθυπουργός που κατάφερε να βγάλει στους δρόμους, με διαφορά δύο ημερών, τους δικηγόρους με τις γραβάτες και τους αγρότες με τα τρακτέρ.
Ως διχασμένο υποκείμενο, ως ένα άτομο με διπλό εαυτό, με την ψυχή του στην Αριστερά και το μυαλό του στο Νταβός, ο Τσίπρας κυβερνάει την χώρα με το σύμπτωμα της διπλής προσωπικότητας με ”διπολική διαταραχή” μεταξύ ρεαλισμού και επανάστασης.
Δεν υπάρχει προηγούμενο πρωθυπουργού με τόσο σύντομη μετάλλαξη σε τόσο συμπυκνωμένο πολιτικό χρόνο.
Ο 40άρης κυβερνήτης αναγκάστηκε να γκρεμίσει στον ψυχικό του κόσμο τον τοίχο της ψευδαίσθησης. Η πραγματικότητα είναι πιο μεγάλη,πιο ισχυρή από την θέληση του να κυβερνήσει ως σοσιαλιστής.
Ο Αλέξης Τσίπρας είναι φορέας ανασφάλειας και ελπίδας ταυτόχρονα. Όμως η ελπίδα εξανεμίζεται γρήγορα και η οργή συναντά την ανασφάλεια στην θυσιασμένη κοινωνία. Ένας νέος άνθρωπος εκλέχθηκε ως σύμβολο αντίστασης και σε ελάχιστο διάστημα έγινε στοιχείο κινδύνου. Η διαχείριση των πραγμάτων χρειάζεται κρύα καρδιά που δεν χωράει ιδεολογίες, συναίσθημα και αυθορμητισμό. Η καρέκλα του ηγέτη δεν μπορεί παρά να είναι γκιλοτίνα. Το πολιτικό κόστος αυξάνεται ραγδαία αν η πραγματικότητα απαιτεί συμβιβασμούς.
Η χώρα δεν είναι κόμμα. Η εποχή δεν χωράει συναισθηματισμούς, οράματα και επαναστάσεις. Ο τοίχος είναι ανίκητος. Η πραγματικότητα είναι αμείλικτη. Ο νεαρός αριστερός ηγέτης έγινε δημοσιονομικός λογιστής. Με σπουδές πολιτικού μηχανικού πρέπει να εφαρμόσει ”πολιτική μηχανική” για να κρατήσει όρθια την χώρα.
Η καρδιά του χτυπάει σαν να έχει κάνει κατάληψη στα ανάκτορα της εξουσίας. Το μυαλό του όμως του θυμίζει ότι είναι αυτός τώρα στα ανάκτορα. Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα για έναν ηγέτη της Αριστεράς από το να αναγκαστεί να ”συνομιλεί” με τον καπιταλισμό που τόσο πολύ ήθελε να ανατρέψει λίγα χρόνια πρίν…
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr