Ο πολύ αγαπητός ο Άγιος Νικόλαος, που έζησε τον 4ο αιώνα της χρονολογίας μας και ήταν ο έλληνας επίσκοπος των Μύρων της Λυκίας, έχει αποκτήσει διεθνή ακτινοβολία τις τελευταίες δεκαετίες. Οι πιο πολλοί τον ξέρουν με το όνομα Santa Claus.
Απόκτησε έλκηθρο με ταράνδους και διαθέτει πολυτάλαντους χορηγούς σε όλο τον κόσμο. Η εικόνα του μας έχει κατακτήσει σε τέτοιο βαθμό που ακόμα κι εμείς, οι ελληνόφωνοι, τον αποκαλούμε Άγιο Βασίλη.
Όσο όμως κι αν είναι αγαπητός σε παιδιά και μεγάλους ο Άγιος Νικόλαος–Santa Claous, ας μην τον μπερδεύουμε με τον Άγιο Βασίλη από την Καισαρεία τού Πόντου.
Κι ας φυλάξουμε μια καλή θέση στην καρδιά, στη σκέψη και στη μνήμη μας σ’ αυτόν που μνημονεύουμε, αιώνες τώρα, στα κάλαντα της Πρωτοχρονιάς.
Δεν πειράζει που δεν έχει έλκηθρο με κουδουνάκια να τζινγκλεμπελίζουν ούτε συντροφεύεται από τον συμπαθητικό Ρούντολφ, τον κοκκινομύτη τάρανδο. Ας παραβλέψουμε το ότι δεν έχει ξωτικά για βοηθούς. Δεν πειράζει που δεν φοράει κόκκινη κάπα και σκούφο φοδραρισμένο με άσπρη γούνα. Ας μη διαφημίζει δημοφιλή αναψυκτικά ή εκπτώσεις πολυκαταστημάτων, συσκευές, ρούχα, χρυσαφικά, αρώματα και άλλα φρου φρου.
Ας τον τιμήσουμε τον Άγιο Βασίλη με τα δικά του κάλαντα, να βαστάει εικόνα και χαρτί, χαρτί και καλαμάρι. Κι ας φτιάχνουμε την πίτα του κάθε παραμονή Πρωτοχρονιάς, τη νόστιμη και γλυκιά Βασιλόπιτα, κι ας περιμένουμε με χαρούμενη αγωνία σε ποιον από τους αγαπημένους που μοιράζονται μια γιορτή θα «πέσει το φλουρί» και να χαρούμε με τη χαρά του.
Για να κρατάμε ζωντανή την αξία τής άδολης προσφοράς, τη γλύκα τής αγκαλιάς με ανθρώπους που αγαπάμε και τη συγκίνηση μιας συγχωρητικής κοινωνικής παράδοσης που δεν της αξίζει να χαθεί σε χιλιάδες στρέμματα πολύχρωμων χαρτιών περιτυλίγματος.
25 Δεκεμβρίου 2014