Βγήκε λοιπόν επιτέλους ο άσπρος καπνός και, αν και την ώρα που γράφω τις γραμμές αυτές – κοντά 23.30- δεν υπάρχουν επίσημα τελικά αποτελέσματα, είναι πια βέβαιο πως ο Κ. Μητσοτάκης (της γνωστής δυναστείας) είναι ο νέος “αρχηγός” του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Είναι πολύ νωρίς για να βγάλουμε συμπεράσματα, νωρίς για να πούμε προς τα πού θα πάει η ΝΔ από δω κι εμπρός. Αυτό που είναι βέβαιο είναι πως η ΝΔ φτάνει στο τέλος μιας τραυματικής προεκλογικής περιόδου, όπου μετά βίας κρατήθηκαν, όσο κρατήθηκαν, τα προσχήματα και οι κανόνες καλής συμπεριφοράς. Με όχι και πολύ συγκαλυμμένα ¨καρφιά” και υπονοούμενα για σαμποτάζ στις εκλογές φιάσκο, για ανίερες συνεργασίες κάποιων από τους υποψήφιους με Μαξίμου, ή με Καραμανλή, ή με Σαμαρά, για καταγγελίες οικογενειοκρατίας, για “συνιστώσες” μέσα στο κόμμα, για νέους και γέρους, για παλιούς και νεοφερμένους και πάει λέγοντας. Ταυτόχρονα, εκτός βέβαια από κάποιες γενικόλογες και αόριστες αναφορές, υπήρξε σχεδόν πλήρης απουσία εσωκομματικού προβληματισμού, δημόσια τουλάχιστον, για το τι δηλαδή πρεσβεύει ιδεολογικά ο κάθε υποψήφιος,. Το μόνο πράγμα στο οποίο ήταν όλοι σαφείς και προσπάθησαν να υπερακοντίσουν αλλήλους ήταν στο ποιος θα αντιμετωπίσει καλύτερα τον Τσίπρα.
Τώρα, πέρα από τις τυπικές εκφράσεις ενότητας και συστράτευσης που το ένστικτο αυτοσυντήρησης προκαλεί, περιμένουμε να δούμε τις εξελίξεις. Η αίσθηση είναι πάντως πως τα τραύματα δεν θα επουλωθούν ούτε γρήγορα ούτε εύκολα.
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr