Οχι αν η Ν.Δ., έχει καινούργιο αρχηγό (με γειά και σιδεροκέφαλος). Αυτό το ξέρω δα.
Ειναι και της ηλικίας μου το παληκάρι! Λένε “του ’68” σαν να λένε “μόλις βγήκε απο τα λυκόπουλα” και μαζί του ξανάνιωσα και γω βρε παιδί μου!
Εθρεψα νιάτο! Μέχρι που σκέφτομαι να πάω να βάλω σιδεράκια να κλείσω κείνο το κενό στα μπροστινά μου δόντια που μου λέγανε από μικρή πως σημαίνει λεφτά!… Τώρα που είδα πως παραπλανήθειν …ε,θα το κλείσω το ρημάδι…Τσάμπα που σφυρίζω στο σσσσσσ σαν την λαίδη και άμα λέω “
Σσσσαββατόβραδο” μου πετάνε χαρτοπετσέτες…
Είχαν βρει τότε οι μαμάδες μας κάτι παραμύθια και μεις τα χαζά τα χάφταμε…
Μαμά με λένε κοντή: Τα ωραία αρώματα τα βάζουν σε μικρά μπουκαλάκια!
Κενό στα δόντια;: Λεφτά!
Εχεις κοιλίτσα;: Θα ρίξεις μπόι!
Εισαι καλή μαθήτρια;: Θα πας μπροστά! (Εξαρτάται βέβαια όταν πας μπροστά ποιος σε σπρώχνει απο πίσω ! Αυτά δεν μου τα‘πε η μαμα μου)
Εχεις μεγάλη μύτη;: Οχι, αυτήν την κόβεις κατευθείαν…
Δεν θα σας μιλήσω γι΄αυτά. Απαπα.
Οχι για την Κωνσταντινούπολη .Εκεί ανατινάζονται…
Εχω πάει μια φορ παλιάάά …με πούλμαν! Ταξίδι τύπου “Μπαλακάκης τουρς” τρεχάτε και πίσω μην κοιτάτε! Θα φύγουμε χωρίς εσάς μανδάμ ,αφήστε κάτω τη χατζάρα του Σουλειμάν και μην καθυστερείτε το γκρουπ γιατί θα σας βρουν μετά απο 3 μήνες στο Πέραν τούμπανο από τους πολλούς μπακλαβάδες και τα σερμπέτια να τραγουδάτε αμανέδες και τις Μαργαρίτες της λαίδης στο πρωτότυπο!
Τότε δεν ανατίναζαν τους τουρίστες τους.
Τότε τους έντυναν με δερμάτινα και τους έλεγαν “ Πόσο αγκαπούν Ελληνος και ιμείς φίλοι…όχι οχτροί…ιμείς καλός Τουρκος έμπορας εξ παιντιά και γυναίκα άσκημη, ιχχ! Όκι σαν εσένα που ‘σαι τσοκ γκιουζέλ …400 κρόνια φίλοι ιμείς, κολλητός!”
Πολύ μετά βέβαια ήρθαν τα τούρκικα σήριαλ και ξανθύνανε κιόλας τα παληκάρια…Αμάν νταλκάς!
Ειχαμε πάει τότε να δούμε την αγιά -Σοφιά.Να κάνουμε τσ τσ τσ , να βρίσουμε που έπρεπε να πληρώσουμε εισιτήριο για να μπούμε …να σουτσουρωσει η τρίχα μας παο τη συγκίνησης!
Ούτε γι’ αυτό θα σας πω. Εντελώς απαπα !
Το ασφαλιστικό πάλι, μου προκαλεί …ανασφάλεια ! Εσάς όχι;! Εφοπλισταί είστε ; “Ανασφαλιστικό” θα έπρεπε να το λένε…
Και σιγά μην σας ρωτήσω γι΄αυτό… Εγώ έτσι κι αλλιώς σύνταξη δεν πρόκειται να πάρω ποτέ .Να την βαφτίσουν κατευθείαν “επίδομα θανάτου” και θα μας την καταθέτουν με επιταγή αντί στεφάνου…Απαπα…και φτού κιόλας.
Επίσης μην περιμένετε να ρωτήσω για τον πόλεμο στην Συρία και τους πρόσφυγες και κυρίως για την Ευρώπη που είναι τόσο μα τόσο πολιτισμένη και ψυχοπονιάρα σε κάτι τέτοια και θα το λύσει το θεματάκι αλλά όχι τώρα…Δεν ευκαιρεί…Έχει φασίνα . Ακόμα μαζεύει τα χριστουγεννιάτικα .
Αλλά και η Αμερική…εχει κι αυτή εκλογές …Πού να τρέχει να “ξανασώζει ¨την αχάριστη ανθρωπότητα! Τόσα της έκανε κι αυτή δολοφόνο την ανεβάζει, χασάπη την κατεβάζει! Εχει και το δράμα με τον Ντόναλντ (όχι τον Ντακ…)
Τα του Ομπάμα, τα ξέρετε, πάπαλα…Εξάλλου οι άνθρωποι είναι σοβαροί.
Σου λέει 8 χρόνια και μετά πάρε σβάρνα τα πανεπιστήμια να λες τον πόνο σου(με το αζημίωτο ). Οχι σαν εδώ που τους βάζουν στην βουλή με την πιπίλα και τους βγάζουν με το Πι!
Η Χίλαρι θα βγει ..μου το παν σ΄ένα προποτζίδικο με κληρονομικό χάρισμα.
Αν και εγώ, να ξέρετε, για τα πολιτικά, ειδικά τα ξένα, σκορδοκαίλα μου…
Ο Κιμ ο Γιουν μόνο μην στραβοξυπνήσει κανα πρωί και αντί για το κουμπί της καφετιέρας πατήσει άλλο κουμπί και ξαμολήσει κάνα πύραυλο τίγκα στο ουράνιο κατά δώθε και όλα τα άλλα…γίνονται.
Απαπαπα.
Εξάλλου όλα είναι θεωρίες συνωμοσίας και τα έχει πει και ο Μελ Γκίμπσον και ο Λιακόπουλος…
Ειδήσεις δεν παρακολουθώ….Τον Μπογδάνο καμιά φορά έτσι για γυμναστική.. Παίρνω και γω έναν καφέ και τρέχω στο σαλόνι πέρα δώθε …Μετά να με ρωτήσεις, μόνο την Σούζη θυμάμαι …και τον χιονιά που δεν μπορεί να αποφασίσει από πού να ‘ρθει. Να μου το θυμηθείτε, αυτός ο χιονιάς έρχεται παρέα με την ελπίδα, πάνω στην ίδια χελώνα ! Εκείνη την κουτσή, αλλά ΔΕΝ θέλω να σχολιάσω, σας είπα, έχω άλλα …και σας ρωτώ.
ΠΟΥ ΠΑΝΕ ΟΙ ΚΑΛΤΣΕΣ ΟΤΑΝ ΧΑΝΟΝΤΑΙ ! Πού;
Για μετρήστε κι εσείς 17 μονά καλτσάκια και μετά ελάτε να μου πείτε για την τρύπα του όζοντος!
Μα σοβαρά τώρα. Πού πάνε οι μονές κάλτσες μόνες τους, ασυνόδευτες ;
Κάποια στιγμή σκέφτηκα να τις ράβω μεταξύ τους, αλλά μετά μας φαντάστηκα να περπατάμε σπίτι σαν τους κρατούμενους του Γκουαντανάμο …Σαν γκέισες στην καλύτερη…
Και θα με υποχρεώνατε, πριν καταστραφεί ο κόσμος, αν θα μπορούσατε να μου απαντήσετε…Πού πάνε αυτές οι ρημάδες οι μονές κάλτσες μόνες τους!
Σοσόνι αλέρτ …
* Το άρθρο απηχεί στις απόψεις του συντάκτη του.
iPorta.gr