Πριν λίγες μέρες ένας συνάνθρωπος μας έχασε τη ζωή του στην Ουρανούπολη της Χαλκιδικής αβοήθητος επειδή το ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ καθυστέρησε δύο ώρες για να φθάσει από την έδρα του στο Παλαιοχώρι. Μια απόσταση που καλύπτεται σε περίπου μια ώρα.
Αιτία η έλλειψη προσωπικού.
Λίγες μέρες μετά,σε δηλώσεις που έκανε ο εκπρόσωπος των εργαζομένων του ΕΚΑΒ Χαλκιδικής στο κρατικό ραδιόφωνο της Θεσσαλονίκης FM 102, περιέγραψε την κατάσταση που επικρατεί και τις ευθύνες που βαρύνουν την πολιτεία.
Είπε μεταξύ άλλων ότι για όλη τη Χαλκιδική υπάρχουν έξι ασθενοφόρα και αυτά προβληματικά (περισσότερα από 500.000 χιλιόμετρα το κάθε ένα),
ότι οι διασώστες είναι τριάντα,ενώ για πλήρη 24ωρη ετοιμότητα απαιτούνται εξήντα έξι,
ότι πέρυσι μέσω των προγραμμάτων του ΟΑΕΔ τους έστειλαν δύο συμβασιούχους εκ των οποίων ο ένας δεν εμφανίστηκε καν και ο δεύτερος ότι ήταν υδραυλικός!
Επίσης αναφέρθηκε στο ιδιαίτερο του σχήματος της Χαλκιδικής, στο οδικό δίκτυο, στην αυξημένη κυκλοφορία τους θερινούς μήνες όλο το 24ωρο κ.α.
Αναφέρθηκε στα δεκάδες υπομνήματα που έχουν σταλεί στις αρμόδιες υπηρεσίες και υπουργεία, χωρίς μέχρι σήμερα να έχει αλλάξει κάτι.
Στη συζήτηση παρενέβει και ο Δήμαρχος Αριστοτέλη στον οποίο ανήκει η Ουρανούπολη, ο οποίος είπε ότι κακώς η έδρα του ασθενοφόρου είναι στο Παλαιοχώρι αλλά θα έπρεπε να είναι-και σωστά- στην Ιερισσό αφήνοντας υπονοούμενα για πολιτικές σκοπιμότητες (σημ.”τι είχες Γιάννη…”).
Μάλιστα υπήρξαν περιπτώσεις που αναγκάστηκαν να μεταφέρουν ασθενή σε νοσοκομείο στην καρότσα αγροτικού αυτοκινήτου.
Στα λεγόμενα του Δημάρχου θα πρόσθετα ότι είναι σε λάθος έδρα και άλλες μονάδες του ΕΚΑΒ στη Χαλικιδική που σαν αυτή ”δεν έχει”.
Για παράδειγμα,ενώ ο Άγιος Νικόλαος διαθέτει κέντρο υγείας και είναι πολύ κοντά στον Πολύγυρο όπου βρίσκεται το γενικό νοσοκομείο Χαλκιδικής, απέχει περισσότερο από μία ώρα από τα μεγάλα ξενοδοχεία καθώς και τα μεγάλα κάμπινγκς της Σιθωνίας που το καλοκαίρι ”βουλιάζουν” από κόσμο.
Έχει γίνει λάθος διασπορά.
Αναμενόμενη η εικόνα δεδομένης της γνωστής δυσκαμψίας του ελληνικού δημοσίου και της τραγικής οικονομικής κατάστασης της χώρας μας.
Αυτό που θα ήθελα να σχολιάσω και να κοινοποιήσω τις σκέψεις μου είναι το εξής:
Το κόστος της εφ’ άπαξ αγοράς και πλήρους εξοπλισμού ενός ασθενοφόρου καθώς και η στελέχωση και συντήρησή του είναι αμελητέα σε σχέση με τον ετήσιο τζίρο του Αγίου Όρους από τους προσκυνητές που το επισκέπτονται (άσχετα με τις υπόλοιπες οικονομικές δραστηριότητες των μονών).
Μπορούν οι θεοσεβούμενοι και θεοφοβούμενοι γέροντες,να δείξουν έμπρακτα την προσφορά τους στην κοινωνία και στον συνάνθρωπο, χρηματοδοτώντας την αγορά και συντήρηση ενός ασθενοφόρου με έδρα την Ιερισσό, δεδομένου μάλιστα ότι η κίνηση αυτή δεν θα αφορά μόνο στους κατοίκους της περιοχής και όσους μονάζουν, αλλά και τους δεκάδες χιλιάδες προσκυνητές που οι περισσότεροι από αυτούς διακινούνται μέσω Ουρανούπολης.
”Τα καλά και συμφέροντα ταις ψυχαίς ημών…”, ας μη περιορίζονται μόνο στις ανταλλαγές νερού με ακίνητα,άσχετα αν ενώπιον Θεού και ανθρώπων δικαιώνονται οι θεάρεστες αυτές πράξεις.Το θέλημά Του είναι διαφορετικό.
Υ.Γ. Το ίδιο θα μπορούσε να ισχύσει και για τα δεκάδες ξενοδοχεία και κάμπινγκς της Σιθωνίας και της Κασσάνδρας που κάθε καλοκαίρι δέχονται περισσότερους από ένα εκατομμύριο τουρίστες και που έχουν επιχορηγηθεί με δεκάδες εκατομμύρια ευρώ από κοινοτικά και εθνικά προγράμματα.
Ας μη τα περιμένουμε όλα από το κράτος ούτε να ευχόμαστε μόνο στη Θεϊκή παρέμβαση.
Υπάρχει και η ευθύνη ψυχής όλων ημών των ανθρώπων.
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author