Η επιστροφή στην κανονικότητα είναι πλέον σε καλό επίπεδο. Παρόλα αυτά, ενάμιση χρόνο μετά που ξέσπασε αυτή η πανδημία και άλλαξε τις ζωές μας, δεν νιώθω ότι έχουμε πιάσει ρυθμούς. Επικρατεί ένα γενικό μούδιασμα και πολύς εκνευρισμός.
Μούδιασμα, που φτάνει στα όρια του φόβου, ο οποίος εκφράζεται ως εγκράτεια στις κοινωνικές μας συναναστροφές, στο χώρο εργασίας, στο σπίτι, στη έξοδο. Δεύτερες σκέψεις σε όλες τις εκφάνσεις της ζωή μας.
Εκνευρισμός σχεδόν σε κάθε μας κίνηση. Έτοιμοι να επιτεθούμε ακόμα και σε όποιον μας ακουμπήσει κατά λάθος στο δρόμο. Μας άλλαξε η καραντίνα… μας έκανε πιο επιθετικούς, ίσως γιατί δεν καταφέραμε να λύσουμε τα θέματα με τον ίδιο μας τον εαυτό. Δύσκολο κομμάτι δεν λέω…
Το θέμα όμως, είναι ότι δεν φαίνεται να τελειώνει όλο αυτό σύντομα. Κάθε μέρα και κάτι καινούργιο. Μία μετάλλαξη, μία αλλαγή στον τρόπο αντιμετώπισης για την μείωση των κρουσμάτων και την θωράκιση του πληθυσμού. Και φυσικά το εμβόλιο που θα μας οδηγήσει στην monderna ζωή!
Μετά τις τελευταίες εξαγγελίες της κυβέρνησης, για την “δωροδοκία” των νέων με χρηματικό ποσό για να εμβολιαστούν, νομίζω ότι ξεπεράσαμε κάθε προηγούμενο προπαγάνδας. Τα προγράμματα πρόληψης και προαγωγής του πληθυσμού δεν στηρίζονται σε εκβιασμούς και δωροδοκίες. Ο κάθε πολίτης θα πρέπει να είναι ελεύθερος να αποφασίσει για το καλό του και φυσικά για το κοινωνικό καλό. Χρειάζεται μελέτη από ειδικούς για να δημιουργηθούν τα κατάλληλα προγράμματα ενημέρωσης, έτσι ώστε ο καθένας μας να έχει μια βασική και πλήρη ενημέρωση για ένα θέμα που όπως και να το κάνουμε προκαλεί φόβο.
Όπου και αν σταθείς η πανδημία και ειδικά ο εμβολιασμός, είναι η μόνιμη κουβέντα στις παρέες και είναι και απόλυτα λογικό.
Δεν θα μπω σε διαδικασίες να κρίνω για το τι είναι σωστό και τι όχι. Το θέμα είναι απλό. Σωστή και επαρκής ενημέρωση του πληθυσμού και από εκεί και πέρα ο κάθε ένας από εμάς, είναι υπόλογος για τη υγεία του καθώς και για την κοινωνία, έτσι ώστε να οδηγηθούμε πιο σύντομα στην monderna ζωή.
