Για την υγεία σας, προτείνεται επίσκεψη στο blog του
Περίμενα πως απόψε, Δευτέρα βράδυ, απο σεβασμό ας πούμε προς το σαρωτικό αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος και μπροστά στις δύσκολες ημέρες που σίγουρα έχουμε μπροστά μας, περίμενα λοιπόν πως θα υπήρχαν λίγες έστω ώρες ηρεμίας και περισυλλογής- μια βαθειά ανάσα πριν τον νέο διαπραγματευτικό μαραθώνιο. Κι είπα λοιπόν να κάνω μια μικρή παύση από τον σχολιασμό της τρέχουσας επικαιρότητας και να ασχοληθώ με κάποια σαχλαμάρα, με τα του οίκου μου, και να ευλογήσω τα γένια μου αφού, τι να κάνουμε, και γένια έχω και το μπλόγκ αυτό είναι δικό μου και προβάλλει τις δικές μου θέσεις και πράξεις. Ανέβασα λοιπόν την φωτό αυτήν που είναι από το Γαλλικό κανάλι FRANCE 24, που ασχολήθηκε την περασμένη Παρασκευή σε ειδική εκπομπή με την ελληνική κρίση και το δημοψήφισμα. Το σκίτσο βέβαια στην εικόνα είναι δικό μου και όσοι παρακολουθείτε το μπλόγκ αυτό θα το έχετε δει.
Έτσι σκεφτόμουνα. Γιατί είμαι από την φύση μου αισιόδοξος, αν και γνώριζα από πείρα πως η πραγματικότητα θα με διέψευδε. Πράγματι, πριν λαλήσει τρεις φορές ο αλέκτωρ η γκρίνια ήταν και πάλι στο φόρτε της: Γιατί δεν το έκανε νωρίτερα ο Τσίπρας, γιατί δεν το έκανε αργότερα, έπρεπε να το κάνει ξανάστροφα, σας το είχα πει εγώ, το καράβι πάει στα βράχια, αν διαβάζατε την περισπούδαστη ανάλυσή μου δεν θα φτάναμε εκεί, τώρα δέον όπως… και δώσ’του να κουνούν το δάχτυλο οι λογιών λογιών δάσκαλοι της ανέξοδης και εύκολης κριτικής, σε TV και κάθε λογής δημοσιεύματα.
Δεν άντεξα λοιπόν και λέω να γκρινιάσω λίγο κι εγώ. Θυμάστε πως αμέσως μετά την εξαγγελία του δημοψηφίσματος κάποιο κατηγόρησαν τον Τσίπρα για δειλία, πως φορτώνει λέει τα βάρη τα δικά του στην πλάτη του λαού. Και σκέφτομαι πόσο δειλός πρέπει να είναι άραγε κανείς ώστε να φοβάται την ετυμηγορία του λαού, ή χειρότερα ακόμα, πόσο υπερόπτης και αλαζόνας -και άρα αντιδημοκράτης στην περίπτωση μας- ώστε να θεωρεί τον λαό ανίκανο και ανώριμο να κρίνει και να αποφασίσει για το ίδιο του το μέλλον.
Τέλος η γκρίνια γι απόψε… από την μεριά μου τουλάχιστον.