Μερικές φίλες και μερικοί φίλοι έχουν την τάση να θεωρούν πολιτικά κάποια από τα σχόλια που κάνω στο διαδίκτυο.
Τις και τους παρακαλώ να μη θεωρήσουν κι αυτή τη δήλωση («Μας αρέσουν τα παραμύθια») πολιτικό σχόλιο διότι όντως εμένα μου αρέσουν τα παραμύθια.
Προτιμώ, βέβαια, τα καλογραμμένα.
Αυτά που σου λένε απ’ την αρχή ότι αυτό που θα ακούσεις ή θα διαβάσεις είναι ένα παραμύθι.
Γιατί υπάρχουν και μερικά άλλα που σου τάζουν μια όμορφη και ελπιδοφόρα ιστορία, τα αγοράζεις και μετά την απομάκρυνση από το ταμείο κι αφού τα φας
στη μάπα σκέφτεσαι: «Μωρέ, τι κόπανος που είμαι! Πώς την πάτησα έτσι… Δεν καθόμουνα να ξαναδιαβάσω τον Παπουτσωμένο Γάτο! Εκείνος τουλάχιστον
με τις μπλόφες και τα ψέματά του τα κατάφερε μια χαρά να ευτυχήσει το αφεντικό του».
Και μην ξεχνάμε, ότι κάθε αγορά ενός βιβλίου είναι και μια εκλογή. Κάπως σαν τις πολιτικές εκλογές όπου για μια μέρα είμαστε ―ή νομίζουμε ότι είμαστε―
εμείς τα “αφεντικά”.
Και με τις εκλογές πρέπει ―νομίζω― να είμαστε πάντα προσεχτικοί.
Ακόμα κι αν χρειαστούμε πάνω από 14 χρόνια υποχρεωτικής εκπαίδευσης.
29 Δεκεμβρίου 2015
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr