Η Μαρλένε Ντίτριχ γεννήθηκε μια μέρα σαν σήμερα, 27 Δεκεμβρίου 1901, στο Βερολίνο.
Ξεκίνησε την καριέρα της την δεκαετία του ’20 παίζοντας στην αρχή μικρούς και ασήμαντους ρόλους για να μετακομίσει το 1930 στο Χόλιγουντ, όπου έγινε
η απάντηση της Paramount στην Γκρέτα Γκάρμπο της MGM. Το American Film Institute την έχει κατατάξει στην 9η θέση των μεγαλύτερων γυναικών
ηθοποιών όλων των εποχών.
Η Dietrich που ήταν αμφιφυλόφιλη δημιούργησε μια ατέλειωτη σειρά από σχέσεις που πολλές φορές αλληλοκαλύπτονταν και που τις έκανε γνωστές στον
σύζυγό της, δίνοντάς του μάλιστα να διαβάσει και τα ερωτικά γράμματα που τις έστελναν. Στις κατακτήσεις της περιλαμβάνονται ονόματα όπως των Gary
Cooper, James Stewart, Erich Maria Remarque, Jean Gabin, Bernard Shaw, J. F. Kennedy, John Wayne και το μεγάλο της πάθος των ΄50, ο Jul Brynner.
Βαθειά πολιτικοποιημένη αρνήθηκε πρόταση των Ναζί να επιστρέψει στην Γερμανία και να συνεργαστεί με το καθεστώς. Αντίθετα, δημιούργησε μαζί με
άλλους ένα ίδρυμα που βοηθούσε Εβραίους να δραπετεύσουν από την Γερμανία. Το 1937, η αμοιβή για μια ταινία της – $400.000- δόθηκε για να βοηθήσει
πρόσφυγες και μετανάστες. Το 1939 πήρε την Αμερικανική υπηκοότητα και έγινε “η πιο διάσημη διασημότητα” στην προσπάθεια χρηματοδότησης του
αγώνα ενάντια στους Ναζί. Περιόδευσε τα πολεμικά μέτωπα εμψυχώνοντας τους στρατιώτες και όπως είπε κάποιος, ήταν στην πρώτη γραμμή περισσότερο κι
από τον Άιζενχάουερ. Ηχογράφησε πολλά Γερμανικά τραγούδια για λογαριασμό της υπηρεσίας “Εξύψωσης του Ηθικού” του Αμερικανικού στρατού. Ανάμεσά
τους το περίφημο “Lili Marleen”, που τραγουδήθηκε από τους στρατιώτες όλων των εμπλεκομένων στον πόλεμο χωρών και που στην Γερμανία
απαγορέυθηκε ως “ηττοπαθές”.
Το 1945, η Αμερική της απένυμε το Παράσημο της Ελευθερίας και η Γαλλία το παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής.
Αυτό όμως που δεν ήξερα -ούτε κι εσείς ίσως- ήταν πως η Marlene μαγείρευε λαχανοντολμάδες: “Golubtsy”, όπως τους έλεγε η γιαγιά της, ή Λάχανο
Γεμιστό Provencal, για τους Γάλλους. Η ίδια λέει πως υποδέχτηκε στο Χόλυγουντ πολλούς Γάλλους που ξέφυγαν από την κατεχόμενη πατρίδα τους. Μεταξύ
αυτών που φρόντιζε και τάϊζε ήταν ο Jean Gabin και ο Pierre-Auguste Renoir, εγγονός του διάσημου ζωγράφου. Ο Renoir, λέει η Dietrich, ήταν φοβερός
φαγάς που του άρεσε ιδιαίτερα το “γεμιστό λάχανο”, κι αυτή με μεγάλη ευχαρίστηση του το μαγείρευε.
Ιδού τώρα η συνταγή, με την υπογραφή της Marlene Dietrich… για όσους νομίζουν πως οι λαχανοντολμάδες είναι ελληνοτουρκικής “κατασκευής και
προελεύσεως”, όπως λέγαμε για διάφορα όπλα στον στρατό:
Ένα μέτριο λάχανο, 500 γρ. κιμά χοιρινό ή μοσχαρίσιο, 250 γρ. ρύζι, 1 αβγό, 1 κονσέρβα χυμό ντομάτα, σκόρδο κατά βούληση
ΕΚΤΕΛΕΣΗ. Σε μια μεγάλη κατσαρόλα βράζουμε νερό. Τοποθετούμε μέσα το λάχανο, με την ρίζα προς τα κάτω. Σκεπάζουμε και χαμηλώνουμε την φωτιά.
Βράζουμε μέχρι τα φύλλα του λάχανου να μαλακώσουν και να αποσπούνται εύκολα, περίπου 20΄. Σουρώνουμε, αποσπούμε τα μεγάλα φύλλα και
αφαιρούμε το χοντρό τους νεύρο.
Σε μια άλλη κατσαρόλα ανακατεύουμε τον κιμά, το ρύζι, το σκόρδο και το αυγό και ανακατεύουμε καλά. Βάζουμε μια μικρή ποσότητα από το μείγμα σ’ ένα
φύλλο και τυλίγουμε, διπλώνοντας τις άκρες.
Τοποθετούμε σε μια φαρδιά κατσαρόλα, σε στρώσεις, αν χρειαστεί. Προσθέτουμε την ντομάτα και αρκετό νερό ώστε να καλυφθούν τα φύλλα.
Τοποθετούμε στην φωτιά κι όταν αρχίσει να βράζει χαμηλώνουμε και μαγειρεύουμε σκεπασμένο περίπου 60΄.
Σερβίρουμε ζεστό με ξινή κρέμα γάλακτος.
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr