Με την Μάριον γνωριστήκαμε το καλοκαίρι του 1976. Είχε έλθει σε μια έκθεσή μου με σκίτσα της δικτατορίας. Γίναμε αμέσως φίλοι καθώς μιλούσαμε την ίδια γλώσσα και μοιραζόμαστε τις ίδιες ιδέες. Στην συνέχεια μάλιστα φρόντισε να μεταφερθεί η έκθεση στο Όσλο. Απο τότε δεν θυμάμαι καλοκαίρι που να μην ήλθε στην Ρόδο.
Η φίλη μου η Μάριον έφυγε για πάντα απο κοντά μας χθές, Δευτέρα, στις 12 το μεσημέρι, ώρα Ελλάδας. Σκόπευε να έλθει πάλι στην Ρόδο το καλοκαίρι του ’18.
Είχε περάσει τις πέντε προηγούμενες μέρες στο νοσσοκομείο, παρέα με τις ωραίες κόρες της και, κατ’ επιθυμία της, με την μουσική του Θεοδωράκη -με την είκόνα της Ελλάδας και της Ρόδου που τόσο αγάπησε… και με την σκέψη των Ελλήνων φίλων της.
Η ρετσίνα μου χθες βράδυ ήταν για την Μάριον.
Marion and I met on the summer of 1976 when she visited an exhibition of mine with cartoons from the time of our military dictatorship. We became friends as we soon found out we spoke the same language and share the same ideas. Soon after she arranged so that the exhibition moved to Oslo. Since then, there has been no summer in my memory she did not come to Rhodes.
My friend Marion passed away yesterday, Monday, at 12 noon. She was planning to visit Rhodes again in the summer of ’18.
She had spent the five previous days in hospital, in the company of her two wonderful daughters and, at her request, with the music of Theodorakis – with the image of Greece and of Rhodes she had so much loved… and with the thought of her Greek friends.
Last night, my wine was or Marion.
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr