
Σημείωση: Η συνέντευξη δημοσιεύθηκε τον Μάρτιο του 2016.
Τελευταία φορά την νυν Δήμαρχο Τήλου την συνάντησα στις εγκαταστάσεις του Λογοτεχνικού Κέντρου Συγγραφέων και Μεταφραστών Ρόδου πριν το 2008 σίγουρα. Ήταν ταμίας του Δήμου Ροδίων τότε και όνειρό της ήταν να ολοκληρώσει τις σπουδές της στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο. Διακαής πόθος. Σχεδόν μηδενίστρια της έλεγα «ε και να πάρεις το πτυχίο; Εσύ δεν θα αλλάξεις, η ίδια θα είσαι…». Η Μαρία Καμμά πεισματάρα πήρε το πτυχίο στα Οικονομικά και από το 2012 έγινε η διάδοχος του Τάσου Αλιφέρη, του Δήμαρχου Τήλου που πέθανε. Ήταν και είναι σύζυγος του αδελφού του, του Ηλία. Και κόρη του Γρηγόρη Καμμά που από το 1975-87 ήταν δήμαρχος του νησιού.
Σήμερα, τέσσερα χρόνια στο τιμόνι της Δημαρχίας – αρχικά για να καλύψει την θέση που χήρεψε και επανεκλεγόμενη από τους κατοίκους του νησιού χωρίς να υπάρχει καν αντίπαλος συνδυασμός τον Μάρτιο του 2014 – η Μαρία Καμμά-Αλιφέρη βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της διεκδίκησης ενός μικρού, αλλά παραδεισένιου νησιού που ευτυχώς δεν δόθηκε σε χέρια κανίβαλων. Η ίδια σήμερα εκτός από μητέρα, γιαγιά και σύζυγος είναι και η μεγάλη μητέρα όλων των Τηλιακών που διεκδικεί με αποφασιστικότητα και πείσμα όσα περισσότερα μπορεί. Είναι ένα σπουδαίο κορίτσι που γεννήθηκε για να δημιουργεί και να αφήσει αποτύπωμα.
Ακολουθεί μια συζήτηση που είχε απ’όλα: νοσταλγία, γέλιο, δάκρυ, θυμό, ελπίδα. «Το πιστεύεις ότι είμαι εδώ και το μυαλό μου είναι στο νησί μου;» μου έλεγε. Φυσικά και το πιστεύω. Βλέπω την τρέλα στο μάτι που δεν μπορεί να κρύψει το συναίσθημα.
Μαράκι μου, σ’ευχαριστώ για τούτη την κουβέντα. Την είχα ανάγκη.
«Ήταν προαποφασισμένο να γίνω δήμαρχος της Τήλου προτού το υποψιασθώ, προτού καν ρωτηθώ, από τον Τάσο Αλιφέρη. Έτσι λειτουργούσε. Ο Τάσος γεννήθηκε για να λατρέψει την Τήλο. Τον γνωρίζω από 13 χρόνων. Καθόρισε τη γενιά μου. Ήταν ευλογία που τον είχα στη ζωή μου. Σαν θεϊκό άγγιγμα. Ο ίδιος έλεγε για το νησί: «Αυτή εδώ δεν θα με αφήσει να φύγω από κοντά της».
Θυμάμαι κάποια στιγμή τον Τάσο που μου είπε: «Εσύ θα γίνεις δήμαρχος στο νησί μια μέρα». Το είχε ο ίδιος αποφασίσει πριν από μένα κι εγώ ακολουθούσα εν αγνοία μου, χωρίς να φαντάζομαι ότι ήταν ήδη ειλημμένη απόφαση. Προφανώς ανέλαβα την ευθύνη γιατί αγαπάω το νησί μου, δεν νοιώθω ότι με βαραίνει, είμαι προστατευτική απέναντί του και στους ανθρώπους του σαν να είναι παιδί μου. Έχω άγχος ακόμα και για το πού θα πετάξει κάποιος τα μπάζα του σπιτιού του. Έχω γίνει τρόμος.
Τέσσερα χρόνια τώρα το 90% της ενέργειάς μου έχει πάει στην απόκτηση του πλοίου που πρέπει να συνδέει την Τήλο με τον υπόλοιπο κόσμο καθημερινά.
Και το αποτέλεσμα της ακτοπλοϊκής σύνδεσης; Το ελεγκτικό συνέδριο χαρακτήρισε το μοναδικό πλοίο μας αρτηρία ζωής για την νήσο Τήλο. Για το συγκεκριμένο πλοίο καταφέραμε να παρατείνουμε την παρουσία του μέχρι το 2020 και λόγω μη χρηματοδότησης από το κράτος και ανυπαρξίας άλλων οικονομικών πόρων, δεν μπορούμε να το έχουμε. Σύμφωνα με επιστολή που έλαβα από τουριστικό πράκτορα στις 30 Ιανουαρίου για το 2016, χάθηκε για το 2016 τo 45% των κρατήσεων για την Τήλο καθώς η ημερήσια σύνδεση του νήσου με την Ρόδο δεν υπάρχει. Στην επιστολή αυτή ο τουριστικός πράκτορας μου κάνει σύσταση να μονιμοποιήσουμε την καθημερινή θαλάσσια επικοινωνία της Τήλου με την Ρόδο για το 2017, ώστε να μην έχουμε απώλειες. Οι επισκέπτες της Τήλου, πρέπει να ξέρεις, είναι ποιοτικοί και ψαγμένοι, γνωρίζουν τι θα βρουν.
Δεν είναι εύκολη η ζωή στο νησί ούτε το χειμώνα, ούτε το καλοκαίρι, αφού δεν υπάρχει πλοίο. Επειδή την τελευταία τριετία δεν υπάρχει μόνιμος γιατρός στη Τήλο, προσέφυγα στους Γιατρούς του Κόσμου, οι οποίοι μας έστειλαν γιατρό για το νησί. Ευγενής χορηγία ελβετικού προγράμματος όπου διέθεσε το οικονομικό κονδύλι για την αμοιβή του Γιατρού. Ωστόσο η Τήλος έχει δυο παπάδες.
Ο Δήμος Τήλου δεν έχει καν νομικό σύμβουλο. Εν τούτοις διαθέτει από βρεφονηπιακό σταθμό και νηπιαγωγείο μέχρι λύκειο. Και δεν θα σταματήσω να δουλεύω για τον στόχο μου που είναι να διπλασιάσω τους 500 κατοίκους του νησιού σε περισσότερους από χίλιους, να υπάρχει δραστηριότητα οικονομική, πολιτική, πολιτιστική, πνευματική όλο το χρόνο. Δεν καταλαβαίνω πώς γίνεται οι μεγάλοι δήμοι να χρωστούν λεφτά. Εμείς χωρίς κρατική επιχορήγηση και με 15 υπάλληλους στο δήμο μας, δεν χρωστάμε ούτε ένα ευρώ .
Διεκδικούμε πάντα ό,τι χρειάζεται η Τήλος. Εδώ και τώρα. Δεν έχουμε περιθώριο για να περνά άσκοπα ο χρόνος.
Δεν καταλαβαίνω τι πρόβλημα έχουν με τα hot spot. Στην Τήλο έχουμε hot spot εδώ κι ένα χρόνο. Οργανωθήκαμε έγκαιρα για να μην ζήσουμε ό,τι ζει η Κως. Έχουμε την δυνατότητα να φιλοξενήσουμε 15 οικογένειες που αριθμούν από 60-80 άτομα. Δεν πάθαμε κάτι. Βρήκαμε λύση στο πρόβλημα. Και όχι μόνο φιλοξενούμε τους πρόσφυγες, έχουμε και παιδική χαρά. Επί της ουσίας δεν κάνει κανείς τίποτα για το προσφυγικό. Τα «νούμερα» κάνουν μόνο νούμερα.
Είμαι 1000% υπέρ των ανοιχτών συνόρων. Οι πρόσφυγες δεν είναι μετανάστες, θέλουν μόνο να ζήσουν. Θα χρεώσουμε και την αυτονόητη ανάγκη για ζωή;
Θαυμάζω τον άνθρωπο που ξέρει τι θέλει και δεν ξεχνά από πού προέρχεται.
Απεχθάνομαι το ψέμα και την υποκρισία.
Τον Τάσο Αλιφέρη τον εξόντωσαν πολιτικά και βιολογικά. Έτσι κάνουν τα πολιτικά κόμματα όταν κάποιοι άνθρωποι κινούνται πάνω από το μέσο όρο. Ο Τάσος ήταν πολύ παραπάνω από αυτό που λέμε μέσος όρος. Φοβήθηκαν τα μικροστελέχη από το μεγαλείο του . Η ιστορία όμως γράφεται και δεν ξεγράφεται. Είναι χάρισμα να έχεις το χαρακτηριστικά του Αλιφέρη. Ο Τάσος ήταν μέντορας. Δάσκαλός που ήξερε να μιλήσει και να γοητεύσει. Το ίδιο είναι και Γιώργος Γιαννόπουλος, ως Δήμαρχος Ροδίων – ο μακροβιότερος όλων- υπήρξε μαχητής, ήρεμη δύναμη, ένας ταξιδευτής που ενέπνεε σιγουριά. Ρομαντικός και οραματιστής . Άνδρας που ήξερε να γοητεύει με τις ιδέες του, την καλλιέργειά του, την μεθοδικότητά του, την κουλτούρα του και την παρουσία του. Όλους. Γυναίκες και άνδρες.
Ο Φώτης Κωστόπουλος, καρδιακός φίλος σαν τον Γιαννόπουλο, στήριζε τον Τάσο και την Τήλο και την στηρίζει μέχρι τώρα. Από την Ρόδο αυτούς αγαπάω, αυτοί μου λείπουν κυρίως. Και κάποιοι άλλοι φίλοι που έχουμε μοιραστεί πολλά μαζί.
Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι οι αυτοδιοικητικοί δεν είμαστε πολιτικοί. Έχουμε άλλα χαρακτηριστικά. Ο άξιος αυτοδιοικητικός είναι γνώστης του τόπου που εκπροσωπεί , γνωρίζει τους ανθρώπους του τόπου, έχει γρήγορα αντανακλαστικά, ρέει ό,τι κάνει. Ο καθωσπρεπισμός στο δήμαρχο είναι ανούσιο πράγμα και μου είναι ανοίκειος. Σημασία έχει η αποτελεσματικότητα.
Είμαι οξύθυμη, συναισθηματική, έχω πολιτικό ένστικτο, είμαι υπεύθυνη και είμαι δήμαρχος, δεν είμαι πολιτικός.
Ακολουθεί το κείμενο που αφορά σε ευχαριστίες για τον παιδότοπο που φιλοξενεί παιδιά προσφύγων και εικόνες από την Τήλο, τον παιδότοπο, ο τέως Δήμαρχος Τήλου Τάσος Αλιφέρης καθώς και τα έγγραφα που καταδείκνουν την αλήθεια των όσων ειπώθηκαν παραπάνω.
“The playground in the center of acceptance for the refugees in Tilos is ready. With the fundraising page of Jean François Bissonnette we made the shelter. With the fundraising page of Gregory Pappas and the donation of Zsusca Sandl we made the playground. Thank you all for your help!
Έτοιμος ο παιδότοπος στο κέντρο υποδοχής για τους πρόσφυγες στην Τήλο. Ευχαριστούμε τον Jean François Bissonnette για το υποστεγο. Ευχαριστούμε τον Γρηγόρη Παππά και την Zsuzsa Sandl. Χάρη σε σας εξοπλίστηκε και ολοκληρώθηκε ο παιδοτοπος. Να είστε καλά! “
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr