Μα, από τώρα Χριστούγεννα;
Μόλις και μετά βίας κρατιέμαι για να μη βάλω Χριστουγεννιάτικο τραγούδι.
Κατά προτίμηση κάτι μοντέρνο… Όπως το “I’m dreaming of a white Christmas” με τον Φρανκ Σινάτρα…
Είναι επειδή κάπου στολίστηκαν ήδη και είναι όλοι μες στην τρελή χαρά!
Ενώ εδώ…
Κάποιοι πνίγονται σ’ ένα ταξίδι χωρίς γιορτή.
Σε μια φυγή σαν εκείνη Εκείνου, από τη σφαγή, όταν ήταν νήπιο (σύμφωνα με την παράδοση).
Η μικρή μας εγγονή έχει μια έκφραση: “Είναι μπλιάχ”.
Τη χρησιμοποιεί κυρίως για φαγητά που δεν της αρέσουν. Αλλά και για μερικές καταστάσεις.
Για μένα είναι μπλιάχ δυο μήνες πριν από μια γιορτή να σε απειλούν με αγορές, δώρα, προσφορές και “κλάψε να σου το αγοράσουν”.
Είναι μπλιαχ η φάτνη των 5 αστέρων all inclusive.
Είναι μπλιαχ αυτή η υποκρισία.
Είναι μπλιάχ και σιχαίνομαι να γιορτάζω υποχρεωτικά επί δύο μήνες κάτι που αν το έβλεπε ο “εν φάτνη των αλόγων” θα έπαιρνε πάλι το φραγγέλιο.
Αλλά και πάλι θα τον σταυρώνανε.
Για να μπορούν μετά από χρόνια να στολίζονται στο όνομά του μερικά μαγαζιά.
Και ναι, ξέρω ότι κάποιοι βγάζουν το μεροκάματό τους. Και δεν θέλω να χάσει κανένας τη δουλειά του…
Αλλά…
Από δύο Νοεμβρίου Χριστούγεννα;
Δύο μήνες σερί ανελέητος εορτασμός;
Είναι πρόκληση, είναι υποκρισία, είναι…
Είναι μπλιάχ!
02 Νοεμβρίου 2015
