Γεννημένος 10 Ιουλίου του 1902, ο Σεργκέι Λεμέσεφ θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους λυρικούς τραγουδιστές, με μια ασυνήθιστα απαλή και ελαφριά χροιά φωνής.
Ανέπτυξε μια τεχνική στην ερμηνεία του, απαράμιλλης ομορφιάς, με την οποία μπορούσε να αποδίδει υψηλής έκτασης νότες με πλούσια, γεμάτη φωνή, πλήρη και ανδροπρεπή, που οι ειδικοί απορούσαν και αδυνατούσαν να εξηγήσουν πώς γινόταν αυτό!
Ιδιαίτερα αγαπητός και δημοφιλής στους θαυμαστές της οπερατικής τέχνης, θεωρείται η εθνική φωνή της Ρωσίας.
Από το 1931 ως το 1956 ήταν ο κορυφαίος τενόρος των Μπολσόι.
Τον πολύ βαρύ χειμώνα του ’42 αρρώστησε από πλευρίτιδα και οξεία πνευμονία, με αποτέλεσμα να του αφαιρεθεί ο ένας πνεύμονας. Παρόλη την κατάστασή του συνέχισε να τραγουδά.
Οι εμφανίσεις του πυροδοτούν το φαινόμενο “Lemeshev-μάνια”.
Αιώνιος αντίπαλος του επίσης κορυφαίου τενόρου των Μπολσόι, Koζλόφσκυ, είχε φανατικές θαυμάστριες, που χαριτολογώντας καλούνταν “lemeshistki”, ενώ στο απέναντι στρατόπεδο ήταν οι λεγόμενες “kozlovityanki”.
Το ταλέντο του αναγνωρίστηκε με το ρόλο του Λένσκυ, που τραγούδησε στο Harbin το 1927,σε ηλικία 25 χρονών, απ’όπου και η φωτογραφία.
Προς τιμήν της ηθοποιού Όλγας Κνίππερ,χήρας του Άντον Τσέχωφ, οι δυο τενόροι, Kozlovsky και Lemeshev αυτοσχεδιασαν πάνω στην γνωστή αυτή άρια του Tchaikovsky.
Ο Lemeshev πέθανε στις 26 Ιουνίου του 1977 σε ηλικία 75 χρονών.
Τριάντα εφτά χρόνια μετά το θάνατο του ο Lemeshev εξακολουθεί να είναι αγαπητός και να θαύμαζεται .
Το όνομά του αποτελεί σύμβολο φωνητικής αριστείας .
Συχνή είναι η φράση: “το τραγούδι του ρέει σαν του Lemeshev” εννοώντας την αβίαστη, όμορφη , ελεύθερη φωνή.
