Το editorial του Γενάρη ήταν αφιερωμένο στους γενναίους πιλότους της Πολεμικής Αεροπορίας, του Φλεβάρη είναι αφιερωμένο στους πεσόντες έλληνες και γάλλους αεροπόρους κατά την διάρκεια της νατοϊκής άσκησης. Φαντάσου να υπήρχε και πόλεμος…
Οι Ένοπλες δυνάμεις είναι ο απόλυτος παραλογισμός της ανθρωπότητας. Εννοώ ο λόγος ύπαρξής τους.
Όπως παραλογισμός είναι και ο πόλεμος.
Όπως παραλογισμός είναι να μην μπορούν οι άνθρωποι να συνεργαστούν ειρηνικά.
‘Η μήπως είναι στην φύση των ανθρώπων να είναι σε ένταση και σε διχόνοια;
Πόσο ανόητο αυτό, όταν έχεις μια ζωή;
Όταν την θυσιάζεις προσωπικά ή συλλογικά στον θάνατο.
Όταν αντί να επιλέξεις τη δημιουργία, επιλέγεις την καταστροφή.
Ζηλεύω τους σκιτσογράφους γιατί μπορούν την σκέψη τους να την κάνουν χιουμοριστικό έργο. Γλυκόπικρο έργο. Σπουδαία ψυχοθεραπεία. Αυτό πηγαίνει στο πρόσφατο σκίτσο του Ανδρέα Πετρουλάκη.
Από την παράδοση της Παλαιάς Διαθήκης, ο Κάϊν σκότωσε τον Άβελ γιατί τον ζήλεψε, όταν διαπίστωσε ότι η θυσία του ήταν αποδεκτή από τον Θεό. Ο Κάϊν τιμωρήθηκε εξοριζόμενος, αλλά δεν πέθανε για να βιώσει έντονα την δυστυχία του. Αυτή ήταν η τιμωρία του.
Η δική μας τιμωρία από πού προέρχεται; Από το προπατορικό αμάρτημα; Και γιατί θα έπρεπε εσύ κι εγώ να τιμωρούμαστε για τις επιλογές άλλων; Για να το θέσω αλλιώς: γιατί εσύ κι εγώ πρέπει να υπομένω τις συνέπειες για τις αποφάσεις άλλων;
Θέλω ο Φεβρουάριος να αποδειχθεί ως ο δημιουργικότερος μήνας της χρονιάς.
Θέλω να πετύχει το Βαρουφακικό σχέδιο.
Θέλω να εξαφανισθεί από την ψυχή μου το μούδιασμα που νοιώθω. Η ανασφάλεια ότι γίνονται κινήσεις εντυπωσιασμού σε πολιτικό επίπεδο. Γιατί η Πολιτική είναι ζωή, επιλογή Ζωής.
Θέλω να αποδείξει η Αριστερά ότι μπορεί να δημιουργήσει.
Δεν έχω κέρδος αν δεν τα καταφέρει. Εσύ και εγώ θα μπούμε σε περιπέτειες.
Κάποιος συνεργάτης μου είπε πως έχω χάσει την αντικειμενικότητα μου, επειδή συμμετείχα στις βουλευτικές εκλογές.
Μα αυτό που θέλω είναι το καλό για όλους. Αν αυτό είναι υποκειμενικό, χαίρομαι για την ξεροκεφαλιά μου.
Δεν με νοιάζει αν είσαι Συριζαίος ή ΑΝ.ΕΛ.ίτης, ΚΚΕς ούτε καν αν είσαι χρυσαυγίτης. Θέλω μόνο να μου φέρεσαι, όπως θέλεις να σου φέρομαι. Να μπαίνεις στην θέση μου.
Γιατί αν δεν μπαίνεις στην θέση μου ή κάνεις ό,τι δεν σου αρέσει να σου κάνω, γίνεσαι τραμπούκος, ψευτόμαγκας και ηλιθιωδώς τσαμπουκάς. Και η ζωή είναι πολύ πλούσια από μόνη της για την κάνουμε περισσότερο πολύπλοκη. Δεν έχουμε στην πραγματικότητα να χωρίσουμε κάτι. Ούτε με σένα, ούτε με τους απέναντι, ούτε με τους αλλόθρησκους.
Αυτό ζητώ από τον Κουτσοφλέβαρο. Να γίνει αντιληπτό ότι δεν είμαστε εχθροί. Για αυτό και τον αγαπώ περισσότερο, γιατί αν και ελλειπτικός, όσες μέρες του λείπουν, τόσες και πολλαπλάσιες χαρές μου έχει δώσει.
Γιορτάζω γενέθλια.
Άλλος στις 13, άλλος στις 19, στις 20, στις 21, στις 22, στις 26.
Στις 26 του κουτσοφλέβαρου γεννήθηκε ο Πλούτο μου.
Τότε ήταν ένα τυφλό κουτάβι. Τώρα είναι κανονικός άνθρωπος. Άνθρωπος με τέσσερα πόδια και δυο τεράστια, μελιά μάτια πάντα αφοσιωμένα. Μου μιλάει όταν θέλει να μου πει πως θέλει να ασχοληθώ μαζί του, βάζει την μπάλα του στο στόμα και με κυνηγάει για να παίξουμε, όταν βαρεθεί, μου ρίχνει και καμιά κουτουλιά από την χαρά του ώρες-ώρες και βάζει την κεφάλα του πάνω στον καναπέ, όταν θέλει να μου πει «κοίτα με ανεβαίνω».
Και εκεί που μιλώ την σκυλίσια γλώσσα, τα βρίσκω μπαστούνια στην ανθρώπινη; Όχι μωρέ, μα να … κάπου-κάπου δεν μπορούμε καν να μιλήσουμε δημοκρατικά. Δεν θέλουμε να ακούσουμε τους άλλους. Βάζουμε μαντήλι στα μάτια και φελλούς στ’αυτιά.
Εγώ όμως θέλω ο κουτσοφλέβαρος να μας δώσει απλόχερα αυτό μου μας χρωστά. Το κέφι.
Να έρθουν οι Απόκριες για να γεμίσουν κέφι οι δρόμοι.
Θέλω να χοροπηδώ σαν κατσίκι στα στενά της παλιάς πόλης.
Θέλω να πάω στην Πάτρα και να μπερδευτώ με τους καρναβαλιστές. Τι έγινε κι αν δεν φορώ την στολή τους; Οι Πατρινοί ξέρουν να γλεντούν όλο το χρόνο με όλο τον κόσμο.
Και γουστάρω να ντυθώ καρνάβαλος. Αφού δεν μπορώ να γελοιογραφήσω, ας βρω κουρέλια κι ας γίνω περίγελος.
Ούτως ή άλλως οι κανονικοί περίγελοι δεν τολμούν να γίνουν καρναβαλιστές.
Και θέλω πολύ χαρτοπόλεμο. Μόνο χαρτοπόλεμο! Παντού! Μπορούν να ψεκάζουν από ψηλά χαρτοπόλεμο; Να σκάσουν βόμβες με πολύχρωμα κομφετί!
Καλό μήνα!
Σε σένα και σε μένα, που δεν είμαστε εχθροί.
