* Ο Μάνος Στεφανίδης είναι Ιστορικός Τέχνης
και Αναπληρωτής Καθηγητής στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
“Της κόρης μου Δάφνης”
Ο Οινόμαος αριστερά βέβαιος για την υπεροχή του, αλαζόνας της εξουσίας στέκεται χαλαρός λίγο πριν ξεκινήσει η αρματοδρομία. Διακύβευμα ένα βασίλειο και μια γυναίκα. Δεξιά του ο Πέλοπας …. τον φλογίζει ο έρωτας για την Ιπποδάμεια, την κόρη του Πέλοπα αλλά και το δέλεαρ της νίκης. Λάμπει από νεανικό σφρίγος ενώ εμφανίζεται ανυπόμονος και νευρικός. Ο ώριμος άντρας διαθέτει τα άλογα του Άρη, ο νιούτσικος τα άτια του Ποσειδώνα. Επικρατεί η βουβή ένταση πριν τον αγώνα.
Είναι η στιγμή που ο Μύθος γίνεται Ιστορία. Κάτι κοσμογονικό θα συμβεί. Στο κέντρο ο Ζευς εγγυάται την κοσμική τάξη. Αμέτοχος, ασυγκίνητος τόσο κοντά και τόσο μακριά στο δράμα των ηρώων. Ανατολικό αέτωμα του ναού του Διός στην Ολυμπία. Πρώτο ήμισυ του Ε αι. Αυστηρός ρυθμός. Ο άγνωστος γλύπτης προλαβαίνει το όραμα του Φειδία για τον Παρθενώνα.
Απέναντι στο δυτικό η μάχη των Κενταύρων με τους Λαπίθες είναι ήδη σε συνταρακτική εξέλιξη. Το ζωώδες εναντίον του ανθρώπινου. Και εδώ το γέρας είναι ένα γυναικείο κορμί. Και εδώ ένας θεός, ο Απόλλων ορίζει τα μέτρα και τα όρια της επιθυμίας.
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author