Με την αρχή της Άνοιξης, βαρυχειμωνιάζει στην Ευρώπη και στον κόσμο.
Θα χρειαστούμε πάλι ζεστά πανωφόρια από παιδεία, διαφωτισμό, ανθρωπισμό και ενσυναίσθηση.
Θέλουμε και καπέλα ελαφριά, γερά και ζεστά, πλεγμένα από ανθεκτικές ίνες αμφιβολιών και προβληματισμού, που να προστατεύουν τα κεφάλια μας από κάθε δογματισμό.
Θέλουμε και γάντια από γερό μετάξι. Για να πιάνουμε με σεβασμό και πολύ προσεχτικά τις πιο ευαίσθητες και όμορφες ιδέες της ανθρωπότητας, έτσι όπως κινδυνεύουν να θρυμματιστούν απ’ τις εκρήξεις.
Θα πρέπει να εφοδιαστούμε και με ισχυρές ασπίδες, φτιαγμένες από πράξεις αλληλεγγύης και στοχασμού για να μπορέσουμε να προστατεύσουμε τους θύτες της εγκληματικής αλλοφροσύνης από τα θραύσματα της ίδιας τους της οργής αλλά και τα θύματα από το άγος της ενεξέλεγκτης εκδίκησης.
Και, τέλος, πρέπει ν’ αρχίσουμε να ξηλώνουμε τις αγκυλωτές κουρελούδες τής μισαλλοδοξίας, του φανατισμού και του δογματισμού. Εκείνες τις βρόμικες, τραχιές και κρύες κουρελούδες, όπου φωλιάζουν τα κάθε είδους παράσιτα του τρόμου, του φανατισμού, του φασισμού και της ξενοφοβίας. Κανέναν δεν ζεσταίνουν αυτές οι παλιατσαρίες και προκαλούν πολλές αρρώστειες.
Έρχεται ένα κρύο παράξενο που μόνο με αγκαλιές νομίζω ότι μπορεί να αντιμετωπιστεί. Σφιχτές αγκαλιές.
Που να δείχνουν και αγάπη αλλά και δύναμη.
Όταν αγκαλιάζεις κάποιον πολύ σφιχτά ―λένε μερικοί που ξέρουν― ίσως καταφέρεις να πνίξεις το μίσος που κρύβει.
Θέλει δύναμη όμως αυτό. Και πείσμα. Και επιμονή.
Και πολλή αγάπη.
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr