Κάθε μέρα ο λαός ψηφίζει. Όχι για νέα κυβέρνηση, αλλά για πολλά θέματα της κοινωνίας του. Εκλέγει με τα χρήματά του ή τις πρoτιμήσεις του. Μπορεί να κατηγορούμε τα ελληνικά κανάλια για την ποιότητά τους, αλλά αυτά έχει ψηφίσει με την τηλεθέαση ο λαός κι αυτά του αξίζουν. Το ίδιο και οι εφημερίδες που κυκλοφορούν, τα θεατρικά έργα που παίζονται, τα βιβλία που διαβάζονται, ακόμα και ασήμαντα πράγματα, όπως το σαμπουάν, ο καφές, η μάρκα κινητού.
Το ίδιο και με την εκπομπή του Λαζόπουλου. Αυτή θέλει ο λαός και αυτή ψηφίζει. Αν ήταν σε άλλη κοινωνία ίσως η εκπομπή του να μην άντεχε ούτε μια μέρα. Δε βλέπω τηλεόραση και δεν ξέρω πώς φέρθηκε το ακροατήριο όταν έκανε το κακόγουστο σχόλιο για τον Σόιμπλε. Σηκώθηκαν οι θεατές και τον γιουχάισαν ή τον καταχειροκρότησαν;
Τον αντίπαλο τον πολεμάς με ηθικά μέσα όχι με χαμερπή που τελικά γίνονται μπούμερανγκ. Και παρά τις ψευτοδικαιολογίες του Λαζόπουλου δεν αναφερόταν απλά σε συγκεκριμένο άτομο αλλά στη συγκεκριμένη αναπηρία ατόμων με κινητικά προβλήματα.
Σε μια άλλη κοινωνία: κάποιος καναδός υπουργός είπε στη Βουλή «μα κουφοί είστε και δεν ακούτε;». Την άλλη μέρα παραιτήθηκε.
Στις εκλογές το 1993 η πρωθυπουργός Kim Campbell σε διαφημιστικό σποτ για τον αντίπαλό της Jean Chretien, που έχει παραμορφωμένο το στόμα του από παιδική αρρώστια, έγραφε: «Είναι αυτός πρωθυπουργός;» με έμμεση πλην σαφή αναφορά στην αναπηρία του. Στις εκλογές το κόμμα της καταποντίστηκε – από πλειοψηφία πήρε μόνο δύο έδρες, η ίδια δεν εκλέχτηκε, ούτε ξανακούστηκε – και ο «άσχημος» Chretien κυβέρνησε για οχτώ χρόνια. Ο λαός ήξερε να τιμωρήσει και τιμώρησε σκληρότατα.
Θα ήθελα να δω όχι μόνο τον πρόεδρο των Αναπήρων, ή μόνο τους μικρούς θύλακες που είναι οι ίδιοι που αγωνίζονται κάθε μέρα για κάθε αδικία, αλλά όλο τον λαό να καταδικάζει το Λαζόπουλο «μην ψηφίζοντας» την εκπομπή του.
Γιατί σε τελική ανάλυση ο πολιτισμός μιας κοινωνίας φαίνεται από το πώς συμπεριφέρεται στα πιο αδύνατα ή πιο άτυχα μέλη της.
Επίλογος: Αν νομίζει ο κ. Λαζόπουλος ότι πρόσφερε υπηρεσία στην πατρίδα, του λέω ότι μας έκανε κακό διεθνώς.
Και τελικά στο μήνυμα της καναδής πρωθυπουργού: «Κάνει αυτός για πρωθυπουργός;» ας θυμηθούμε την απάντηση του καναδικού λαού στο σύνολό του όχι μόνο των αναπήρων: «Αυτός κάνει, εσύ δεν κάνεις γιατί θεωρείς την πολιτική κοκεταρία». Δεν είναι παράξενο που κάθε δημόσιο κτίριο, κάθε μέσο μαζικής κυκλοφορίας και κάθε πολυκατοικία υποχρεούται να διαμορφώσει την είσοδο έτσι ώστε να διευκολύνονται τα αναπηρικά καρότσια.
Η φωτογραφία είναι ακριβώς το spot εκείνης της εποχής, το 1993.
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr