iporta.gr

Ηφαίστειο Νισύρου: το θαύμα, του Πάνου Βενέρη

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  

* Ο Πάνος Βενέρης είναι Αρχιτέκτων Μηχ. Msc.,

 

Δντης Περιβάλλοντος – Χωροταξίας Δωδ/σου της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου.

 

 

 

 

 

Πάτε πίσω στο χρόνο περίπου 150 εκατομμύρια χρόνια και φαντασθείτε ένα υποθαλάσσιο τεράστιο πέτρωμα που να έχει δημιουργηθεί από συσσώρευση οργανισμών (κογχύλια και κοράλλια).

 

Προσπεράστε χρονικά τα εκατομμύρια αυτά χρόνια και φτάστε 150.000 χρόνια πριν τη σημερινή εποχή. Φοβερές υπόγειες δυνάμεις, εκτινάσσουν ξαφνικά πάνω από τη θάλασσα το κοραλλιογενές πέτρωμα που σας περιέγραψα μαζί με μάγμα από τα σπλάχνα της γης το οποίο επιστρέφοντας στο νερό ψύχεται και στερεοποιείται. Ξανά η ίδια διαδικασία αρκετές φορές και νάσου ξεπετάγεται ένα νησί! Και του όνομα αυτού, Νίσυρος.

 

Προσπεράστε ακόμη 135.000 χρόνια και φθάστε κάπου δεκαπέντε χιλιάδες χρόνια πριν την σημερινή εποχή, όπου το νησί έλαβε τη σύγχρονή του μορφή με τη δημιουργία της τεράστιας καλδέρας στο κέντρο του, μήκους 2.5 χλμ και πλάτους 1 χλμ., εντός της οποίας βρίσκεται ο κύριος κρατήρας του ηφαιστείου που έκανε όλο αυτό το θαύμα, ο ονομαζόμενος «Στέφανος», διαμέτρου 250 μ. και βάθους 30 μ. Άλλοι πέντε μικρότεροι βρίσκονται στην ίδια καλδέρα που συνέβαλαν και αυτοί στην τελική διαμόρφωση του σημερινού τοπίου. Όλη αυτή η ξεχωριστή γεωλογική δραστηριότητα με την εναπόθεση της ηφαιστειακής τέφρας, δημιούργησε ένα πλούσιο υπόβαθρο για να οργιάσει πάνω του η εκπληκτική βλάστηση του νησιού, καθώς επίσης και θερμά αναβλύζοντα ιαματικά ύδατα.

 

Όταν φθάσετε ψηλά και αγναντέψετε την καλδέρα, θα αρχίσετε να αισθάνεστε ότι βρίσκεστε αλλού, μακριά από αυτά που μέχρι τώρα ξέρατε. Όταν αρχίσετε να την κατεβαίνετε και αρχίζετε και πλησιάζετε στον «Στέφανο», θα σας έλθει μια περίεργη μυρωδιά. Αν νομίζεται ότι ξεχάσατε κάποιο αυγό στο αυτοκίνητο και αυτό κλούβιασε, σίγουρα είναι κάτι άλλο. Είναι η μυρωδιά από το θειάφι του κρατήρα και της ευρύτερης περιοχής που προσδίδει ένα υπέροχο κιτρινωπό χρώμα. Η εμπειρία αυτή είμαι σίγουρος ότι θα σας μείνει αξέχαστη. Αν υψώσετε το βλέμμα σας θα δείτε δυο χωριά να κρέμονται στην άκρη της καλδέρας. Είναι οι πολύ όμορφοι παραδοσιακοί οικισμοί Εμπορειός και Νικειά.

 

Όποιος αντικρίσει και ζήσει από κοντά αυτά που σας περιέγραψα θα νοιώσει ότι έρχεται πιο κοντά στο Θεό αφού θα αντιληφθεί το εφήμερο και το μικρό της ύπαρξής του (παρατηρήστε τα μαύρα στίγματα που φαίνονται μέσα στον Στέφανο, δεν είναι μυρμήγκια, είναι άνθρωποι!..). Αυτό ακριβώς νιώθω κι’ εγώ κάθε φορά που βρίσκομαι εκεί…