Δε ξέρω, μα θαρρώ πως τώρα πια, με τούτους εδώ που κυβερνούν «αριστερά» την πατρίδα και την οδηγούν σε μια πορεία του πιο σκληρού καπιταλισμού εδώ και ενάμισι χρόνο περίπου, μου πέρασε η οργή με τα καμώματα και τις ψευτιές τους κι άρχισα να νοιώθω μια θλίψη στην καρδιά και τον νου όχι για τη δική μου μοίρα, μα για τον άτυχον ετούτο και δύσμοιρο τόπο, με τέτοια κακοτυχιά που του έλαχε.
Ειλικρινά δεν με πείραξαν τόσο τα ψέματα που γράψανε στα πανό τους προεκλογικά για να ξεγελάσουν τον ελληνικό λαό, όσο η βέβηλη πράξη τους να αφελληνίσουν ό,τι πολυτιμότερο διαθέτει αυτή η χώρα: τον ελληνικό πολιτισμό. Έναν πολιτισμό που ενέπνευσε και ενεθάρρυνε άλλους λαούς για να βρουν την ασφαλή ρότα στα μακρινά ταξίδια των χωρών τους σ’ ένα παγκόσμιο χάρτη γεμάτο ελλείμματα, ανισότητες, αδικίες, πείνα, φτώχεια, φυσικές καταστροφές και πολέμους. Και δεν βαριαναστέναξε ποτέ αυτός ο ελληνικός πολιτισμός να ξοδεύει εκατομμύρια ώρες διδασκαλίας για να μεταλαμπαδεύσει όλα όσα παρέλαβε από το ένδοξο προγονικό του παρελθόν. Ως και λαούς ξεσήκωσε για να επαναστατήσουν ενάντια στη βία, τον αυταρχισμό και τη φεουδαρχία και να αποκτήσουν την ελευθερία και την ανεξαρτησία τους. Και στάθηκε αλληλέγγυος προς όποιον κι αν του ζήτησε τον ουμανισμό και τις άλλες αξίες του ο ελληνικός πολιτισμός. Και έστειλε όχι μόνο στην Εσπερία, αλλά και πέραν του Ατλαντικού και του Ειρηνικού την αρχαία και τη νέα ελληνική γραμματεία, με τους Έλληνες φιλοσόφους και με τον Όμηρο και με τον Σοφοκλή και με τον Ευριπίδη και με τον Αισχύλο και με τον Ηρόδοτο, αλλά και με τον Σεφέρη και με τον Ελύτη και με τον Ρίτσο και με τον Καζαντζάκη και με τόσους άλλους, για να διδάξουν από τις πανεπιστημιακές έδρες τον ελληνικό πολιτισμό ως φάρο φωτεινό που στέκει ψηλά στο παγκόσμιο στερέωμα για να φωτίζει αιώνες τώρα την ανθρωπότητα σύμπασα.
Θλίψη, λοιπόν, που σήμερα η δικιά μου πατρίδα, λοξεύει καθημερινά ολισθαίνοντας σε μια πορεία που μόνον πληγές δημιουργεί για να αιμορραγούν και να πνίγουν όχι μόνον τον πολιτισμό της, μα και τους ίδιους τους υπερασπιστές του. Τους απλούς ανθρώπους του λαού μας. Με προσχήματα ασαφή και μελανόμορφα και μ’ έναν δήθεν ακατάληπτο διεθνισμό, η δική μου πατρίδα σήμερα με καπεταναίους ερασιτέχνες της διοίκησης ανθρώπινου δυναμικού, εκποιούν τα μαλαματικά του ελληνικού πολιτισμού και με μιαν ασύλληπτης φαντασίας ξενομανία άρχισαν να μετακαλούν πολιτισμικούς παιδαγωγούς εκ του εξωτερικού για να μας φωτίσουν και πιθανώς να μας επαναφέρουν σε πολιτισμική ευταξία. Διόρισαν τις τελευταίες ημέρες Γάλλο στο Μουσείο Μπενάκη, Γερμανό στο Κέντρο Κινηματογράφου, Γαλλίδα στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και Βέλγο στο Φεστιβάλ Αθηνών, ο οποίος και παραιτήθηκε σήμερα ύστερα από την τεράστια κατακραυγή που ξεσήκωσαν τα «παλλόμενα πέη» του.
Έχω την ταπεινή γνώμη, πως το ποτήρι ξεχείλισε. Υπερέβησαν οι ξενομανείς μαθητευόμενοι μάγοι των ιδεοληψιών και της υποκουλτούρας τα εσκαμμένα. Έλεος πια, ο υπαρκτός σοσιαλισμός κατέρρευσε τη δεκαετία του ’90. Πειραματισμοί έστω πιθανής επαναφοράς του με άλλους μανδύες δεν μας χρειάζονται.
Είναι ώρα κύριοι κυβερνώντες και αποτυχόντες επί παντός του επιστητού να αποχωρήσετε οικειοθελώς, λόγω ανικανότητας και ένεκα ανηκέστου βλάβης τόσο της Ελληνικής Δημοκρατίας, όσο και της επικινδυνότητάς σας έναντι του ελληνικού πολιτισμού.
Εκτός κι αν νομίζετε πως ο λαός αυτός θα συνεχίσει να σας πιστεύει ως κουτορνίθι ή ως σανοφάγος και επομένως θα πρέπει -προκειμένου να ολοκληρώσετε τον όλεθρο, την καταστροφή και τον διεθνή ευτελισμό της Ελλάδας- να διαλύσετε τον λαό και να εκλέξετε άλλο -παραφράζοντας τον Μπέρτολτ Μπρεχτ!
Είστε μια θλιβερή παρένθεση που θα πρέπει να κλείσει όσο πιο γρήγορα γίνεται.
Ρόδος, 2 Απριλίου 2016
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr