“Grande Albergo Delle Rose” – το”Ξενοδοχείο των Ρόδων”, εικόνες από το διαδίκτυο
24 Δεκεμβρίου 2017 στον πιο ζεστό χώρο της Ρόδου
Μακροσκελές το σημερινό, χωρίς εικόνα, μα αξίζει νομίζω τον κόπο. Το γεγονός στο οποίο αναφέρεται ξεκίνησε στις 19.12.1972, μια μέρα σαν και σήμερα πριν 45 χρόνια. Σχετικά, παραθέτω αυτούσιο άρθρο του καλού φίλου Γιώργου Ζαχαριάδη, στην εξ ισου φίλτατη ΡΟΔΙΑΚΗ. Δεν ζήτησα την άδειά τους μα πιστεύω θα με συγχωρήσουν. Πάμε λοιπόν:
Εφημεριδα Η ΡΟΔΙΑΚΗ
Πέµπτη, 23 Δεκεµβρίου 2010
Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ «ΡΟΔΩΝ» ΚΑΙ ΤΟΥ «ΕΛΛΗ»
Μια οµάδα συµπολιτών µας το 1972 έσωσε από την κατεδάφιση το ξενοδοχείο “Των Ρόδων» και το «Έλλη»!… Με την σφοδρή τους αντίδραση που εκδηλώθηκε ενυπόγραφα σε µια περίοδο δικτατορίας, απεισόβησαν ένα φρικτό έγκληµα σε βάρος της Ρόδου που είχε αποφασίσει η χούντα. Και τελικά ανάγκασαν τους συνταγµατάρχες να κάνουν πίσω και έτσι να γλιτώσουν από τις µπουλντόζες τα δύο αυτά µοναδικά κτίρια.
Βέβαια είχε προηγηθεί και ένα παρόµοιο χειρότερο σε σύλληψη στορικό και αισθητικό ανοσιούργηµα. Αφορά σχέδιο των στρατιωτικών στη Ρόδο λίγους µήνες µετά την εγκαθίδρυση της δικτατορίας, που προέβλεπε την κατεδάφιση των κτιρίων του Μαντρακιού, γιατί τους θύµιζαν -όπως ισχυρίζονταν- την …φασιστική Ιταλία! Τα σχέδια έγιναν γνωστά στην Αρχαιολογία που µε κατάλληλους χειρισµούς απέτρεψε το έγκληµα αυτό…
Όµως οι στρατιωτικοί δεν το έβαζαν κάτω. Ήθελαν µε κάθε τρόπο να επιβάλλουν τη δική τους αισθητική , αγνοώντας κάθε ιστορικό στοιχείο της Ρόδου και έχοντας σαν πρότυπο τα κτίρια και την τσιµεντοποίηση της Αθήνας. Έτσι ξεκινώντας την εκτέλεση οδικών έργων, έκαναν διαπλατύνσεις κόβοντας δέντρα, όπως έγινε και στον πανέµορφο δρόµο της Καλλιθέας που έκοψαν τα κυπαρίσσια και από τις δύο πλευρές, αντί να προβλεφθεί η διάσωση τους, πράγµα που µπορούσε να γίνει µε µικρή αύξηση του προϋπολογισµού του έργου.
Αλλά, το µεγάλο έγκληµα ήταν αυτό που σχεδίαζαν για την «αξιοποίηση» της παραλίας που προέβλεπε την κατεδάφιση του ξενοδοχείου των «Ρόδων» και του «Έλλη»!…Ήταν η περίοδος που ο ΕΟΤ είχε παραχωρήσει στο Δήµο Ρόδου τα δύο αυτά κτίρια, µε την προϋπόθεση να τα κατεδαφίσει! Μάλιστα είχε ανατεθεί η εκπόνηση των σχεδίων σε τρεις νέους αρχιτέκτονες, τον Γιώργο Ανδριωτάκη, τον Γιώργο Χατζηκωνσταντίνου και τον Κυριάκο Μπαλαλή, που όµως αρνήθηκαν να αναλάβουν το έργο γιατί διαφωνούσαν κάθετα µε την κατεδάφιση του «Ρόδων» και του «Έλλη».
Έτσι το έργο ανετέθη σε αρχιτέκτονα από την Αθήνα, αλλά δεν προχώρησε, γιατί εκδηλώθηκε µια έντονη αντίδραση 56 συµπολιτών µας, µε ένα ενυπόγραφο κείµενο που δηµοσιεύτηκε στη «Ροδιακή» στις 19 Δεκεµβρίου 1972, δηλαδή πριν 38 χρόνια .
Η σύνταξη του κειµένου έγινε λίγες µέρες νωρίτερα σε συνάντηση οµάδας συµπολιτών µας που πραγµατοποιήθηκε στο σπίτι του αρχιτέκτονα Γιώργου Ανδριωτάκη επί της οδού τότε Βασιλόπαιδος Μαρίας απέναντι από το τουρκικό προξενείο. Στη συνάντηση αυτή ήταν ακόµη παρόντες ο σκιτσογράφος Βαγγέλης Παυλίδης, ο Νίκος Καρπαθίου, η σύζυγος του Έφη Μαλτέζου, ο Νίκος Βασιλαράς, ο Αποστόλης Κορονέλος, ο Γιάννης Πανάγος, ο υπογράφων και άλλοι, ενώ κάτω στο δρόµο φύλαγε «τσίλιες» ο Λευτέρης Καβαλιέρος!
ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ
Το κείµενο που συντάχθηκε ανέλαβαν να το περιφέρουν σε άλλους συµπολίτες µας που µε µεγάλη προθυµία το υπέγραψαν και δηµοσιεύτηκε στη «Ροδιακή» στις 19 Δεκεµβρίου. Το κείµενο ανέφερε τα εξής:
Οι υπογεγραµµένοι Ρόδιοι και λοιποί κάτοικοι Ρόδου, από αγάπη και ενδιαφέρον για τον τόπο μας µε συνείδησι του παρελθόντος και ανησυχίαν δια το µέλλον του, υψώνουν φωνήν διαµαρτυρίας δια την από ετών συνεχιζόµενην και ολοέν εντεινόµενην καταστροφή του τοπίου και των φυσικών καλλονών του νησιού. Ελπίζοντες ότι έστω και αργά θα ληφθούν µέτρα δια την περίσωσιν του ότι απέµεινεν.
Διαµαρτύρονται και ζητούν
– Να σταµατήσει το ξερίζωµα των δέντρων και του πράσινου γενικά. Τις ηµέρες αυτές
συντελείται η παντελής καταστροφή της «Καλλιθέας» και η µετατροπή της σε σεληνιακό τοπίο µε το ξερίζωµα των δέντρων προκειµένου να διαπλατυνθεί η υπάρχουσα δηµόσια οδός.
– Να σταµατήσει κάθε ενέργεια δια την κατεδάφισιν του ΕΛΛΗ και του ξενοδοχείου ΤΩΝ ΡΟΔΩΝ διότι θεωρούν την αρχιτεκτονική τους άρρηκτα και σφικτά δεµένη µε το τοπίο και την ανάπτυξιν του Ροδιακού τουρισµού.
-Και ζητούν από όλους τους Ρόδιους επιστήµονες, καλλιτέχνες και γενικά από όλους όσοι πραγµατικά ενδιαφέρονται για τον τόπο τους να επιδείξουν κάθε ενδιαφέρον δια την διάσωσιν του τοπίου».
Το ιστορικό αυτό κείµενο υπέγραψαν οι εξής (µε αλφαβητική σειρά):
– Αρνάς Αλέξανδρος, γενικός αντιπρόσωπος- Αραπούδης Αντώνης, φοιτητής ΑΣΟΕΕ- Ασπράκης Γεώργιος του Β. έµπορος- Ασπράκης Νικόλαος, φοιτητής- Αντωνιάδης Αντώνης, έµπορος- Αντωνιάδης Βασίλης, χρυσοχόος- Αγγέλου Δηµήτρης, χρυσοχόος- Αγγέλου Μιχαήλ, χρυσοχόος- Ανδριωτάκης Γεώργιος, αρχιτέκτων- Αχιολάς Σπύρος, ιδιωτικός υπάλληλος- Βασιλαράς Νικόλαος, χρυσοχόος- Βεργωτής Ζαχαρίας, πτυχιούχος πολιτικών επιστηµών- Βενετσιάνος Γεώργιος ,έµπορος- Γεωργίου Πάτροκλος, ξενοδόχος- Διακονικόλας Γεώργιος, έµπορος- Καρπαθίου Νίκος, οικονοµολόγος- Κατσαρίδης Ιωάννης, πολιτικός µηχανικός- Καβαλιέρος Ελευθέριος, οικονοµολόγος- Καραβοκυρός Φωκίων , ξενοδοχοϋπάλληλος- Κανταρζόγλου Γεώργιος, έµπορος- Κορονέλλος Απόστολος, εµπορικός αντιπρόσωπος- Λουιζίδης Μιλτιάδης, οδοντίατρος- Μαλτέζος Νίκος, έµπορος- Μαλτέζου Έφη ,λογίστρια- Μιχαηλίδης Γεώργιος, φοιτητής ΟΠΕ- Μαρκουλής Αναστάσιος, φαρµακοποιός- Νταργάκης Εµµανουήλ, µηχανολόγος-ηλεκτρολόγος- Νισυρίου Νίτσα, σχεδιάστρια- Νεοφύτου Κώστας, βιοµήχανος- Νεοφύτου Αντώνιος, δικηγόρος- Νικολιδάκης Βασίλειος, χρυσοχόος- Παυλίδης Σάββας, τέως οικονοµικός έφορος- Παυλίδης Βαγγέλης, ζωγράφος- Πατούνας Στέργος, βιοτέχνης- Ποντίκας Ιωάννης, έµπορος- Πλάτσης Γεώργιος, µηχανικός ψυγείων- Ποντίκας Νικόλαος, έµπορος- Παρασκευάς Παναγιώτης, ασκούµενος δικηγόρος- Παπαιωάννου Ιωάννης, οικονοµολόγος- Παπαιωάννου Ηρακλής, τουριστικός επιχειρηµατίας- Παπανικολάου Γεώργιος, χρυσοχόος- Παπανικήτας Νίκος, ασκούµενος δικηγόρος- Παπανικήτα Μαίρη, καθηγήτρια αγγλικής- Πανηγύρη Παρασκευή, επιχειρηµατίας- Σαρρής Κωνσταντίνος, ασκούµενος δικηγόρος- Σακελλαρίδης Γεώργιος, φοιτητής Ανωτάτης Εµπορικής- Σωτηράκης Ιωάννης, ηλεκτρολόγος-µηχανολόγος- Φανουράκης Αργύρης, φαρµακοποιός- Φραράκης Θεόδωρος, τουριστικός πράκτωρ-Χατζηδηµητρίου Γεώργιος, βιοµήχανος.- Χρυσοχόος Βασίλειος, χειρουργός- Χατζηαντωνίου Αν. ξενοδοχοϋπάλληλος- Χρυσοβέργος Θεόδωρος, πρακτικός φαρµακοποιός- Χαρίτος Ιωάννης του Α. έµπορος- Χαλκίτου Άννα-Μαρία, σχεδιάστρια.
Και νέες διαµαρτυρίες
Την διαµαρτυρία των «56» ακολούθησαν και άλλα κείµενα, όπως αυτό της «Ροδιακής» στις 22 Δεκεµβρίου 1972 µε τίτλο «Ανησυχίες για την καταστροφή του περιβάλλοντος στη Ρόδο», όπως επίσης και ένα δικό µου ανάλογο ρεπορτάζ στο «ΒΗΜΑ» που δηµοσιεύτηκε στις 24 Δεκέµβριου µε σκίτσο του Βαγγέλη Παυλίδη.
Αυτά όλα προκάλεσαν την οργή του καθεστώτος και µάλιστα ο τότε νοµάρχης Αλαµάνος πραγµατοποίησε λίγες εβδοµάδες αργότερα, λαϊκή συνέλευση στο «Παλλάς» κατά τη διάρκεια της οποίας εξαπέλυσε σφοδρή επίθεση εναντίον των διαµαρτυροµένων, αλλά δεν τόλµησε να προχωρήσει στην κατεδάφιση του ξενοδοχείου των «Ρόδων» και του « ‘Ελλη» …Τα έσωσαν η τόλµη και το θάρρος των 56 Ροδιτών, σε µια περίοδο που όλα «τα έσκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά!…».