• Στις 16 Νοεμβρίου του 1973, η Συντονιστική Επιτροπή των φοιτητών ανακοινώνει στους δημοσιογράφους το επαναστατικό μανιφέστο της
εξέγερσης:
• «Αρχίζοντας πολιτικό αγώνα οι φοιτητές και οι Έλληνες εργαζόμενοι που κλείστηκαν στο Πολυτεχνείο, ξεκαθαρίζουν τις θέσεις τους και
καλούν τον Ελληνικό Λαό να συσπειρωθεί γύρω τους, να αγωνιστεί μαζί τους ως την τελική νίκη. Όλοι ενωμένοι στον αγώνα για τη
δημοκρατία και την εθνική ανεξαρτησία…»
• Από τις πρωινές ώρες ο κόσμος αρχίζει να συγκεντρώνεται πάλι, μέσα και έξω από το Πολυτεχνείο.
• Η ηγεσία της χούντας εξοργίζεται. Η αστυνομία αγχώνεται και γίνεται πιο βίαιη.
• Οι συγκρούσεις με τους φοιτητές και τους διαδηλωτές γίνονται σφοδρότερες.
• Οι συμπλοκές πλέον δεν περιορίζονται γύρω από το Ίδρυμα αλλά σε όλο το κέντρο της Αθήνας. Χαυτεία, Μακρυγιάννη, Σταδίου,
Κλαυθμώνος, πλατεία Ταχυδρομείου, Πανεπιστημίου, μετατρέπονται σε πεδία μάχης.
• Η αστυνομία απαντάει με αμέτρητα δακρυγόνα και καπνογόνα.
• Πολλοί τραυματίζονται από ξύλα και πέτρες.
• Στις 7 το απόγευμα το Πολυτεχνείο έχει μετατραπεί σε νοσοκομείο. Στον πρόχειρο Σταθμό πρώτων Βοηθειών περιθάλπουν τους δεκάδες
τραυματίες των συμπλοκών.
• Από το ραδιοφωνικό σταθμό μεταδίδονται συνέχεια εκκλήσεις για φάρμακα, ιατρικά εργαλεία, γιατρούς και ασθενοφόρα.
• Οι διαδηλωτές δεν υποχωρούν.
• Ο φόβος δεν τους σταματά , η τρομοκρατία αυτή τη φορά δεν πιάνει.
• Τα συνθήματα από τους πολίτες, ακούγονται όλο και πιο δυνατά.
• «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία»,
• «Όλοι ενωμένοι», «Ελλάς Ελλήνων Φυλακισμένων».
• Οικοδόμοι, μαθητές, εργάτες στήνουν οδοφράγματα με αυτοκίνητα, τρόλεϊ και λεωφορεία, για να κρατήσουν μακριά την αστυνομία.
• Σε πολλούς δρόμους κοντά στο Πολυτεχνείο ανάβουν φωτιές.
• Στις 10 το βράδυ ακούγονται πυροβολισμοί. Οι αστυνομικοί σκληραίνουν τη στάση τους και ρίχνουν στο «ψαχνό».
• Ο Διευθυντής της Αστυνομίας Πόλεως ζητάει εγγράφως τη συνδρομή του στρατού «προς καταστολήν των ταραχών».
• Έως τα μεσάνυχτα οι μάχες συνεχίζονται και οι τραυματίες πολλαπλασιάζονται.
• Ο εκφωνητής εκλιπαρεί για βοήθεια.
• Το κέντρο ερημώνει.
• Από τους στρατώνες του Γουδή και του Διονύσου ακούγεται ένας οξύς θόρυβος. Είναι ο ήχος της ερπύστριας.
• Τα τανκς με πλήρωμα απλούς φαντάρους βγαίνουν στους δρόμους.
• Προορισμός, το Πολυτεχνείο.
• Σε λίγο ξημερώνει η 17η Νοεμβρίου…
• Τα τρία άρματα του στρατού έχουν φτάσει στο Πολυτεχνείο. Στήνονται αριστερά, δεξιά και μπροστά από την πύλη. Οι φοιτητές δεν
λυγίζουν. Μαγκωμένοι στα κάγκελα, φάτσα με το τανκ.
• Ο εκφωνητής Δημήτρης Παπαχρήστος έκανε συνεχώς εκκλήσεις. «Είμαστε άοπλοι. Είμαστε άοπλοι. Είμαστε άοπλοι. Αδέρφια μας
στρατιώτες, δεν θα σηκώσετε όπλο. Δεν θα σηκώσετε και δεν θα πυροβολήσετε. Δεν θα σκοτώσετε τα αδέρφια σας». Η Συντονιστική
Επιτροπή ζητάει διαπραγματεύσεις. Το αίτημα απορρίπτεται.
• Κοντεύει 3 το πρωί. Οι εξεγερμένοι βρίσκονται αντιμέτωποι με το σκληρό πρόσωπο του φασισμού. «Πώς είναι δυνατόν να πυροβολήσετε
τα αδέρφια σας, να χυθεί ελληνικό αίμα; Όλοι πιστεύουμε στη λευτεριά και ΄γω πάλι πρώτος αρχίζω τον Εθνικό Ύμνο, αυτό το αιώνιο
σύμβολο της Ελευθερίας. Σε γνωρίζω από την κόψη…», λέει με τρεμάμενη φωνή ο εκφωνητής.
• Αστυνομικοί και λοκατζήδες παίρνουν θέσεις μάχης. Το άρμα μαρσάρει, κινείται και ρίχνει την πύλη. Ήταν η κορύφωση της εξέγερσης. Οι
φοιτητές οπισθοχωρούν στο εσωτερικό του Πολυτεχνείου και η έφοδος με πραγματικά πυρά αφήνει κατά την επίσημη άποψη 34 νεκρούς.
Κανείς δεν ξέρει πόσοι πέθαναν αργότερα, επειδή δεν διακομίστηκαν σε νοσοκομεία για να διαφύγουν τη σύλληψη.
• Μετά από λίγα λεπτά οι εξεγερμένοι σχηματίζουν φάλλαγα και με τα χέρια πίσω από το κεφάλι, βγαίνουν συνοδεία αστυνομικών,
περνώντας μπροστά από τη γκρεμισμένη πύλη. Μέχρι τις 3.30 το πρωί το Πολυτεχνείο και η γύρω περιοχή είχαν αδειάσει. Που και που
γίνονταν κάποιες συγκρούσεις. Η αστυνομία είπε ότι συνέλαβε 840 άτομα. Μετά τη μεταπολίτευση όμως είπαν ότι ίσως να ήταν και σχεδόν
δυόμιση χιλιάδες.
• Στις 5 το πρωί τα άρματα έφυγαν. Στις 6 εκκενώθηκε και η Θεολογική Σχολή της Θεσσαλονίκης. Στις 11 κηρύχθηκε στρατιωτικός νόμος.
Ήταν η αρχή του τέλους των επτά χρόνων χούντας. Στις 25 Νοεμβρίου ο δικτάτορας Παπαδόπουλος έφυγε όπως ήρθε. Με πραξικόπημα από
τον Ιωαννίδη. Ακολούθησε η τουρκική εισβολή στην Κύπρο.
Πηγή: Η Μηχανή του Χρόνου