Για την υγεία σας, προτείνεται επίσκεψη στο blog του
Ημέρα της Ευρώπης σήμερα και πρέπει να γιορτάσουμε λένε πολλοί. Κι εγώ, απο συνήθειο μιας ζωής μέσα στην επικαιρότητα, μπήκα στον πειρασμό να γράψω κάτι σχετικό μα μπερδεύτηκα. Να γιορτάσω ή όχι. Κι αν γιορτάσω ποιάν Ευρώπη να γιορτάσω, αυτήν που έχουμε, αυτήν που θα μπορούσε να είναι ή αυτήν που θα θέλαμε άραγε να είναι. Μεγάλη η κουβέντα στην οποία δεν έχω τίποτα να προσθέσω στα τόσα και τόσα που έχουν ήδη ειπωθεί από πρίν ακόμα η ΕΟΚ μετονομαστεί κατ’ ευφημισμόν σε ΕΕ.
Να παλέψουμε και ν’αγωνιστούμε, μας καλούν κάποιοι. Μα κάνουμε και τίποτ’ αλλο-και θα συνεχίσουμε να κάνουμε- μια ζωή τώρα; Εγώ πάντως δεν έχω κανένα λόγο να γιορτάσω μια ένωση κρατών που είναι μόνο νομισματική και που επιμένει απαιτώντας την εφαρμογή απο την Ελλάδα της ίδιας αδιέξοδης πολιτικής που εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις της 5ετίας 2010-2014.
Αυτά πολύ απλά και σύντομα και όποιος θέλει μπορεί να γιορτάζει και να χοροπηδάει απο την χαρά του. Εγώ προτίμησα μια ανοιξιάτικη φωτό της εισόδου στο Θα με τα τριαντάφυλλα της Noomi και την Σοφία την γλαύκα, που άγρυπνη βλέπει και επιβλέπει τα πάντα.
It is “Europe Day” today and we are urged to celebrate accordingly. Out of a life long habit of commenting on current events I felt I had to write something about it. Should I celebrate or not? And, if I celebrate should it be for this Europe as it is now or for the one that could be or, perhaps, the one that should be? That is a big discussion to which I have nothing to add, since so much has already been said even from the first moment -even before the Common Market was euphemistically renamed to European Union.
We should try and we should struggle, some say, but isn’ it what we’ve been doing and will continue to do all our lives? As far as I am concerned I have no reason to celebrate a union of countries that is only monetary and insists on applying where Greece is concerned the same disastrous policies of the last five years.
It’s all I can say now, very simply and with few words. Those who want to celebrate and dance can do so. As for me, I chose this picture of the gate of Tha with Noomi’s roses and Sophia, my watchful owl.