Όταν έγινε Αρχιεπίσκοπος είπε την φράση: «τα άδεια βαρέλια κάνουν θόρυβο».
Την έκανα φυλαχτό. Διαφορετικό από αυτά που μας δίνουν στα μοναστήρια και στους οίκους του Θεού.
Ο Ιερώνυμος, γλυκός στο βλέμμα, ήρεμος στο πρόσωπο, σεμνός και παρών όταν και όπου χρειάζεται τοποθετείται με δυο φράσεις ακόμα ψηλότερα στην εκτίμησή μου. Μιλά όταν έχει κάτι να πει.
Τούτες τις μέρες που εκκλησιαζόμενοι, θρησκευόμενοι, θρησκόληπτοι, αγνωστικιστές και αθεϊστές ασχολούνται με τον εάν η μεταφορά του Αγίου Φωτός πρέπει να γίνεται με έξοδα της πολιτείας ή της Εκκλησίας, ο Αρχιεπίσκοπος λέει αυτό που περιμέναμε καιρό: η ακίνητη περιουσία της Εκκλησίας στην διάθεση του Κράτους για την αποπληρωμή του χρέους με την μορφή της εκμετάλλευσης και όχι της εκποίησης.
Τον χάρηκα. Γιατί είναι ό,τι έχουμε ανάγκη ως θέση, ως αξίωμα, ως ηλικία, ως σκέψη: ρεαλιστής, αποφασιστικός, λογικός, ανθρωπιστής, ακριβοδίκαιος αρχηγός και κεφαλή του Εκκλησιαστικού Σώματος.
Λαμπρή Ανάσταση και σε άλλες κεφαλές άλλων Σωμάτων της Ελλάδας.