Ματίνα Ράπτη-Μιλήλη
-Ελα Χιούστον, ακούει; Ελα βρε πουλάκι μου, πες ότι ακούει κι έχω ξελαρυγγιαστεί τόσην ώρα! Μου’ ρχονται κάτι μηνύματα πολύ μπερδεμένα και δεν ξέρω τι να υποθέσω! Τι κάνετε εκεί κάτω βρε παιδιά; Όπου να’ναι στρίβω το όχημα και βγαίνω στην σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού και δεν θα’χουμε επικοινωνία . Έλα ρε Χιούστον πια…κόψτε την πλάκα!
Δεν έχω καλό σήμα και δεν μπορώ να βγάλω άκρη. Εγώ τί να κάνω τελικά;
Να προσγειωθώ ή να βρω μια μαύρη τρύπα να χωθώ να ησυχάσω.
Θα με τρελάνετε! Δεν έπρεπε να μου βάλετε τηλεόραση στην κάψουλα.
Έχω λαλήσει ο αστροναύτης!
Μου’ρχονται εικόνες από βομβαρδισμούς…κακός χαμός …στην Συρία δεν έμεινε κολυβιθρόξυλο… πρόσφυγες παντού…παιδάκια πνιγμένα .
Οι Ρώσοι τα έχουν κάνει με τους Αμερικανους ρώσικη σαλάτα …οι Τούρκοι καταρίπτουν ακόμα και τις περαστικές πάπιες και η ISIS καταμεσής …Μα γιατί δεν αφήνει κανένας κερατάς κανέναν να μαλώσει με την ησυχία του να το φχαριστηθεί τουλάχιστον! Με το ζόρι να φέρουν την ειρήνη! Επίμονοι άνθρωποι χωρίς ανθρωπιά!
Και το πετρέλαιο να πέφτει (στεναχωριέμαι μωρέ, το καημένο).
Καπάκι μου βάζετε ποδόσφαιρο…champions league…σαν να μην τρέχει κάστανο!
Σας ρωτάω, να παίξω στοίχημα και μου λέτε όχι γιατί έχουν απεργία οι προποτζίδες. Μετά βλέπω τρακτέρ στους δρόμους αντί στα χωράφια και ανθρώπους να πηγαίνουν με τα πόδια στα σύνορα που τα έχουν λέει κλείσει! Κεφάλια βλέπω να πέφτουν…rolling heads! Και κει πάνω στην αγωνία του splatter πέφτει διαφήμιση κρέμας με διαμαντόσκονη και γλίτσα σαλιγκαριού για να σφίξει το προγούλι !….Έχω εγώ προγούλι;!
Μου πετάγεται κι ένας μαλλιάς να με χαιρετάει…Άντε γεια…κι άντε γεια..Γειά σου και σένα ρε μεγάλε! Εγώ βασικά είμαι Αχαρναϊκός…
Αλλάζω κανάλι πέφτω πάνω στον Ομπάμα που χορεύει σάλσα με ψηφοφόρο από την εποχή των Βορείων -Νοτίων και πριν προλάβω να πω “καλά πάμε για να χαίρεται ο πλανητάρχης”, ακούω για ΝΑΤΟ και πούντο και ξανά ΝΑΤΟ ! Κάτι ψάχνουνε αυτοί στην έρημο, να μου το θυμηθείτε …Κάτι θα έχουν χάσει από την εποχή του κατακλυσμού και ανατινάζουν την άμμο για να το βρουν. Α, τώρα που είπα ανατινάζουν αυτός ο διάδρομος προσγείωσης υπάρχει ή τον έχει ανατινάξει κείνος ο μουρλός ο Κορεάτης και μου το κρύβετε…
Μετά βλέπω Ελλάδα. Ψήφισαν λέει, να μείνουν 4 κανάλια και τα άλλα πάπαλα και μετά βλέπω τα άλλα κανάλια που είναι για δρόμο μες την καλή χαρά…. Ούτε πανικούς, ούτε τίποτα…Λέω …δεν θα άκουσα καλά το νούμερο. Δεν θα είναι 4 αλλά 44, όχι, καλά άκουσα, 4 .
Και μετά πέφτω πάνω στις διαφημίσεις για υαλουρονικό, σε έναν που θέλει να του πάω τα κοσμήματα της μάνας μου , σε έναν που θέλει να μου φιλτράρει το νερό γιατί αν συνεχίσω να πίνω το παλιό θα βγάλω ουρά, σε έναν παππούλη που πριν κρύωνε και τώρα με το έξυπνο μπαστούνι ζεστάθηκε το κοκκαλάκι του και με το ιπτάμενο έξυπνο πατάκι έδιωξε για πάντα τις μύγες και το κουνούπι τίγρης που φοράει το έξυπνο κολάν !
Είναι κι ένας Λιακόπουλος που μου φωνάζει. Κοιτάζω συνεχώς έξω απ’ το παράθυρο μήπως δω κανένα ελοχίμ κανά νεφελίμ καναά χερουβίμ ή έστω τον ΕΤ τον εξωγήινο που είχαν ξεχάσει οι γονιοί του στο δάσος, τότε μωρέ, επί Σπήλμπεργκ. Θυμάστε.
Μμμμ ωραίοι γονείς κι αυτοί! Πήγαν εκδρομή σε ξένο πλανήτη και ξέχασαν το παιδί τους! Κι αντί να γυρίσουν και να ψάξουν αμέσως -το σπλάχνο τους έχασαν στο ξέφωτο, δεν έχασαν την πεθερά τους Δεκαπενταύγουστο στην Τήνο – περίμεναν πότε το ανήλικο θα σκεφτεί να φτιάξει ασύρματο να τους τηλεφωνήσει να το μαζέψουν! Πού πας μανδάμ χωρίς το βρέφος σου ; Βέβαια μια φορά που εγώ είχα χαθεί στο ΜΙΝΙΟΝ κανείς δεν μάλωσε τη μαμά μου που μ’έχασε ! Της έλεγαν μόνο “τι ήταν αυτό που πάθατε μαντάμ” και “πω-πω η γυναίκα!” . Στην πραγματικότητα δεν είχα χαθεί καθόλου! Είχα χαζέψει στις κυλιόμενες μεταξύ γυναικείων και αντρικών και πήγαινα πάνω κάτω. Όλοι ψάχνανε στο τμήμα παιχνιδιών, εξ ου και έκαναν 3 ολόκληρες ώρες να με εντοπίσουν! Θυμάμαι την μαμά μου όταν με βρήκαν και βεβαιώθηκε πως ήμουν καλά και δεν μου έλειπε κανένα “εξάρτημα” πρώτα με αγκάλιασε και μετά μου έδωσε τα αυτιά στο δικό μου χέρι επειδή, λέει, άφησα το δικό της!
Σκέφτομαι τον καημένο τον ΕΤ που δεν είχε αυτιά! Τέλος πάντων …Τί έλεγα;
Οτι έχω εκνευριστεί έλεγα και δεν ξέρω αν πρέπει να πετάξω την TV στο διάστημα το εξώτερον γιατί παίρνω τηλέφωνο να κερδίσω κάτι απ όλα αυτά που χαρίζουν στον πιο “γρήγορο” και παρ΄όλο που δεν ξέρω και γω με πόσα μαχ τρέχει τούτος ο διάολος δεν μπορώ να κερδίσω μια… Αθανασία !
Καμμιά φορά πέφτω σε κανάλι με αναλύσεις περί οικονομικών.
Καλύτερα σου λέει να αγοράσεις μια Hermes Birkin παρά μετοχές της Πειραιώς! Έχει προβλήματα ο κόσμος!
Κι όλα αυτά τα συζητάνε άνθρωποι αραχτοί στα καφέ, στα μπουζούκια, στα εμπορικά κέντρα τα χλιδάτα, στα σούσι μπαρς…στα συνέδρια που πληρώνονται κιόλας για να συμμετέχουν! Υπάρχει προβληματισμός.
Εν τω μεταξύ αυτοί οι κακόμοιροι που περπατάνε με τα κουρελιασμένα τους κλινοσκεπάσματα να σέρνονται ακόμα περπατάνε… Πιο πριν κολυμπούσαν. Πιο πριν έτρεχαν να γλιτώσουν από τις οβίδες. Ολυμπιακό αγώνισμα η δυστυχία Χιούστον. Με ακούς ή μιλάω μόνος μου. Είμαι ένας φτωχός και μόνος αστροναύτης Χιούστον μου.
Ανάθεμα τα μεταπτυχιακά μου ανάθεμα ….ήθελα να γίνω αστροναύτης ! Με είδε το ΜΙΤ και με λιμπίστηκε παναθεμά το κι αυτό… δεν καθόμουν εκεί στο κτήμα του πατέρα μου. Τώρα θα ήμουν αραχτός σε κανα μπλόκο και θα τα΄πινα…γαμώτο ,,,μου τελειώνει και το τσίπουρο…και συ ρε Χιουστον μόνο ασπιρίνες στέλνεις!
Αμάν πια …που΄σαι ρε …Χιούουουουουουουστοοοοοοοοοοοονννννννν εσύ και το Κανάβεράλ σου.
* Το άρθρο απηχεί στις απόψεις του συντάκτη του.
iPorta.gr