Παγκόσμια ημέρα, σήμερα, για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών. Η πραγματική μέρα της γυναίκας.
Διαβάζεις στο «Πολ και Λόρα, ζωγραφική εκ του φυσικού», στη σελ. 60:
“Σήμερα, πήγα πρώτη φορά σε μια συνάντηση της «Société fraternelle de l’ouvrière» και, εκτός από τις πολίτες Πόλε Μινκ και Λουίζ Μισέλ, συνάντησα και μια μεγαλύτερή μας κυρία, τη συγγραφέα Αντρέ Λεό. Μας μίλησε για το καινούργιο της βιβλίο […]
…Αυτή η γυναίκα μ’ έκανε να σκεφτώ απ’ την αρχή πολλά πράγματα. Θαρρώ πως προχωράει ένα βήμα πιο εκεί απ’ τον Φουριέ. Έτσι όπως ξεφύλλιζα το βιβλίο έπεσα σ’ αυτή την εντυπωσιακή φράση: «Όχι, η γυναίκα δεν είναι πράγμα, δεν είναι ένα άδειο δοχείο. Ζυμώνει το παιδί της με τα αισθήματα και τις ιδέες της όπως το κάνει με το κορμί της· είναι σκλάβα και αναγκαστικά σκλάβους μεγαλώνει».”
Λίγο παρακάτω διαβάζεις, πάλι, ένα απόσπασμα από τον Σαρλ Φουριέ («Θεωρία των τεσσάρων κινήσεων», 1808-1841):
«Κάθε κοινωνική πρόοδος χαρακτηρίζεται από την πρόοδο ως προς την ελευθερία των γυναικών, κάθε κοινωνική παρακμή χαρακτηρίζεται από την εξασθένιση της ελευθερίας των γυναικών. Όποτε η κοινωνία προοδεύει η διεύρυνση των δικαιωμάτων των γυναικών αποτελεί τον γενικό κανόνα.»
ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ
Πόσο έχει πραγματικά αλλάξει ο κόσμος από τότε; Σε ποιο βαθμό η διαρκής, η συνεχιζόμενη με χίλιους δύο διαφορετικούς τρόπους βία κατά των γυναικών αποδεικνύει την κοινωνική παρακμή της δικής μας εποχής;
Το τελευταίο βιβλίο του Άρη Μαραγκόπουλου “Πολ και Λόρα, ζωγραφική εκ του φυσικού” κυκλοφορεί από τις εκδόσεις “ΤΟΠΟΣ”
