Μέσα στα καθημερινά στραβά και ανάποδα ξεπετάγεται πότε πότε και κάτι που μας επιτρέπει να χαμογελάσουμε λίγο. Είναι κάτι που το
έχουμε ανάγκη γι αυτό ας το απολαύσουμε όσο μπορούμε και για όσο διαρκεί.
Διαβάζω λοιπόν πως το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε πως οι ΟΤΑ όχι μόνο πρέπει να παραχωρούν ‘‘μεμονωμένα, κατά περίπτωση’’ τις
παραλίες προκειμένου να τοποθετούνται καθίσματα, ομπρέλες, ξαπλώστρες, κανό, θαλάσσια ποδήλατα, τροχήλατα αναψυκτήρια κ.λπ., αλλά
πρέπει να υπάρχει και η απαιτούμενη εποπτεία έτσι ώστε να αποφεύγεται το φαινόμενο των εικονικών δημοπρασιών από την πλευρά των
δήμων.
Με το σκεπτικό αυτό οι δικαστές ακύρωσαν την κοινή υπουργική απόφαση του 2009, κρίνοντας οριστικά ότι η μεταβίβαση από τους ΟΤΑ του
δικαιώματος χρήσης παραλίας σε τρίτους δεν μπορεί να γίνεται συλλήβδην για όλη την Ελλάδα με μία μόνο υπουργική απόφαση.
Έτσι, η σχετική παραχώρηση θα υλοποιείται κατά περίπτωση ύστερα από εξατομικευμένη κρίση της διοικήσεως κ.λπ., εφόσον υπάρχουν
σχετικά διαγράμματα που καθορίζουν τους όρους της παραχώρησης. Ταυτόχρονα αποκλείεται η παραχώρηση αιγιαλού, όχθης κ.λπ. όταν
αυτή έχει κηρυχθεί αρχαιολογικός χώρος ή έχει χαρακτηριστεί περιοχή φυσικού κάλλους ή υπάρχουν ευπαθή οικοσυστήματα.
Επίσης στις παραλίες δεν μπορεί να επιτρέπονται μόνιμες κατασκευές, καθώς επιφέρουν αλλοίωση στη μορφολογία του αιγιαλού και είναι
αντίθετες στον προορισμό του.
Καιρός ήταν να προστατευθούν παραλίες και θάλασσες από τη αυθαιρεσία, την ρύπανση, την αισθητική και περιβαλλοντική κακοποίηση.
Απομένει να δούμε κατά πόσο θα γίνουν σεβαστά και θα τηρηθούν τα παραπάνω… γιατί στην Ελλάδα ζούμε.
* Το εκάστοτε άρθρο απηχεί στις απόψεις του συντάκτη του.
iPorta.gr