Για την υγεία σας, προτείνεται επίσκεψη στο blog του
2 Απριλίου 1725, μια μέρα σαν σήμερα πρίν 290 χρόνια, γεννιόταν στην Βενετία ο Giacomo Girolamo Casanova, ο διασημότερος εραστής όχι μόνο του 18ου αιώνα μα και του 19ου και του 20ου και του 21ου, γνωστός για τις αμέτρητες περίπλοκες και περίτεχνες σχέσεις του με γυναίκες πάσης ηλικίας και κοινωνικής τάξης, έτσι που το όνομά του να είναι τώρα συνώνυμο του “γυναικάς” ή “γυναικοκατακτητής”.
Τέτοια έντονη δραστηριότητα δεν θα ήταν βέβαια δυνατή χωρίς κάποια βοήθεια, κάποια ενίσχυση, του Giacomo αφ’ ενός μα και της κατά περίπτωση γυναίκας. Τι καλύτερο λοιπόν απο μερικές ντουζίνες στρείδια, το καλύτερο ίσως αφροδισιακό. Έτσι, ξαπλωμένος κάθε πρωί στην μπανιέρα, ο Καζανόβας έτρωγε λέει το πρωϊνό του -50 στρείδια σερβιρισμένα πάνω στο στήθος μιας γυμνής γυναίκας. Την συνέχεια την φαντάζεται και κάποιος που δεν έχει φαντασία.
Μια λοιπόν και τόφερε η κουβέντα, να πούμε δυο λόγια περι αφροδισιακών αφού κανείς δεν ξέρει αν και πότε μπορεί να τα χρειαστούμε. Και πρώτ’ απ΄όλα το μεγάλο ερώτημα: υπάρχουν στ’ αλήθεια τέτοιου είδους ουσίες, φαγητά, που προκαλούν δηλαδή έλξη ανάμεσα στα δυο φύλλα, που προκαλούν σεξουαλική επιθυμία και διέγερση; Αν πιστέψουμε τους αρχαίους, ναι. Στην Βαβυλώνα, το μέλι θεωρείτο πρώτης τάξης αφροδισιακό. Οι νιόπαντροι καθημερινά επι ένα μήνα έπιναν μέλι με κρασί, εξ ου κι ο δικός μας “μήνας του μέλιτος”. Μα κι ο Ιπποκράτης σύστηνε το μέλι καθώς και τις φακές για να κρατάει κάποιος τον ανδρισμό του μέχρι τα βαθειά γεράματα. Κάπως έτσι κι ο Αριστοτέλης, που μαγείρευε τις φακές με ζαφορά. Ο Οβίδιος και ο Γαληνός μας λένε πως το κουκουνάρι (100 σπυριά κάθε βράδυ πρίν τον ύπνο) έχει εξαιρετικά αφροδισιακά αποτελέσματα. Το κουκουνάρι ήταν ιδιαίτερα δημοφιλές στην αρχαία Ρώμη και το έτρωγαν με τις χούφτες, που λέει ο λόγος, πριν πάνε σε κάποιο όργιο. Οι Έλληνες ξέραιναν βολβούς απο Σατύριον, ένα είδος ορχιδέας, τους έκαναν σκόνη και την πρόσθεταν στο κρασί. Σύμφωνα με τον Θεόφραστο, αυτό επέτρεπε σ’ έναν άντρα να πραγματοποιήσει μέχρι και 70 συνεχείς συνουσίες! Όχι παίζουμε…
Οι σύγχρονες αντιλήψεις τώρα και πάρτε χαρτί και μολύβι: Βανίλια, Βασιλικός, Βασιλικός Πολτός, Βολβοί, Γλυκάνισο (πίνετε ούζο!), Κόλιαντρο, Κουκουνάρι, Κρόκος, Μαλάκια, Μάραθο, Ξηροί καρποί, Σκόρδο και Κρεμμύδι, Σοκολάτα, Σπαράγγια, Ταραμάς και χαβιάρι.
Για οικονομία χώρου ο κατάλογος αυτός των αφροδισιακών κάθε άλλο παρά πλήρης είναι. Αν κάποιος ενδιαφέρεται για περισσότερα ας μου στείλει ένα e-mail 🙂
Να τώρα και μια συνταγή για να περάσετε μια ωραία βραδυά tête–à–tête:
POTAGE Ά LA REINE,
Taillevent 1490
Βράζουμε καλά ένα καπόνι. Κρατάμε τον ζωμό. Αφαιρούμε το λευκό κρέας και το κοπανίζουμε στο γουδί μαζί πολλά ωμά, ξεφλουδισμένα αμύγδαλα και λίγο από το ζωμό. Όταν γίνει σαν αλοιφή προσθέτουμε κι άλλο ζωμό για ν’ αραιώσει και περνάμε το μίγμα απο ψιλή σήτα. Το βάζουμε πίσω στο ζωμό και το βράζουμε για λίγο ως να χυλώσει. Το μεταφέρουμε στη σουπιέρα, ρίχνουμε μέσα αρκετά καβουρδισμένα αμύγδαλα και πασπαλίζουμε με σπυριά ροδιού -σύμβολο γονιμότητας.
Συνοδεύεται απαραίτητα με καλό κόκκινο κρασί.
