Στη Βικιπαίδεια διαβάζουμε πως από το εβραϊκό Χάνα που σημαίνει “εύνοια, χάρη” προέρχεται το όνομα Άννα, που κατ’άλλους σημαίνει “δόξα”.
Όταν, όμως κατοικείς σε μια πολυπολιτισμική χώρα, μαθαίνεις διάφορα…
Ετσι, μολις έμαθα πως “Άννα”, εκτός από “χάρη” στα εβραϊκά, έχει και άλλες σημασίες και έννοιες ως όνομα, σε άλλες γλώσσες.
Για τους Ιρανούς σημαίνει “βασίλισσα”, για τους Πακιστανούς “ευτυχία”, για τους Κινέζους “λουλούδι” και για τους Αλβανούς, “φεγγάρι”!
Η ανάμνηση μιας αγάπης εμπνέει το Σερβο-κροάτη ποιητή Arsen Dedic και γράφει την “Άννα”, που οι αφοί Κατσιμίχα διασκευάζουν στη γλώσσα μας.
Η μουσική σε βαλκανικό χρώμα γεμάτη σπαραγμό κι ένας Νταλάρας, που αφηγείται μουσικά τη θλίψη ενός ανικανοποίητου εραστή…
“Αχ!πώς αντέχεις !
χωρίς να έχεις αυτό που αγαπάς…
και δίχως ν’ αγαπάς, αυτό που έχεις…”
Ένας λυγμός για την χαμένη αθωότητα, την αθώα Άννα που αναζητά τον έρωτα μακριά από κατεστημένα…
Ακούστε, οσφρηστείτε !
Ταξιδέψτε με τη φρεγάτα των ονείρων…και ευχηθείτε:
“Χρόνια Πολλά, Άννα!
“Απόψε θα’ρθω στο πρώτο σου όνειρο.
Μη γεράσεις Άννα…”
