Μόνο στη Ρόδο
Αποστόλου Παύλου 50, Βενετοκλέων,
Pane di capo: Λεωφόρος Ρόδου-Λίνδου (ύψος ΙΚΑ), Λεωφόρος Κρεμαστής & «Πηγές Καλλιθέας»
Αρχείο: 09 Αυγούστου 2017
Σημείωση για τους νέους αναγνώστες μας: ο διεθνούς εμβέλειας γελοιογράφος Βαγγέλης Παυλίδης απεβίωσε στις 8.04.2018. Η θέση του στην iΠόρτα μας μένει ζωντανή.
Ήταν κοντά μεσάνυχτα όταν κάποιος μου μετέφερε την είδηση για τον θάνατο της Αρλέτας. Με βάρεσε κατακούτελα. Ήταν πολύ αργά για να συνέλθω και να γράψω κάτι σχετικό που να βγάζει νόημα κι έτσι χθες ανέβασα εδώ στο μπλογκ εκείνο που ήδη είχα ετοιμάσει.
Φίλη της νιότης μου η Αρλέτα… μια μικρή παρέα… μαζί κι ο Νίκος Χουλιαράς και κάποια άλλα παιδιά των οποίων τα ονόματά, μα όχι τα πρόσωπα, έχουν τώρα πια περάσει στα κάτω συρτάρια της μνήμης. Μπουάτ, Πλάκα, Εξάρχεια μέχρι πάνω την Καλλιδρομίου. Κιθάρα, τραγούδι, επισκέψεις στου Χουλιαρά για ν’ ακούσουμε το τελευταίο απόχτημα της συλλογής του, κάποιον 45αρι δίσκο με Ηπειρώτικα τραγούδια.
Σκόρπιες μα έντονες οι αναμνήσεις. Θυμάμαι τον πρώτο της δίσκο… μια ιστορία χαραχτηριστική της Αρλέτας. Ήταν 1966, αν θυμάμαι καλά. Ο δίσκος βγήκε χωρίς προειδοποίηση, έτσι ξαφνικά για μας. Ξέραμε πως κάτι ετοιμαζόταν, πως ήταν στα σκαριά, αλλά όχι και πότε ακριβώς θα κυκλοφορούσε.
Την ρώτησα γιατί δεν μας είχε πει τίποτα. “Γιατί, ρε Βαγγέλη”, μου είπε με τον ιδιαίτερο τρόπο της. “Τι ήθελες, ν’ αρχίσω να βαράω μια κουδούνα και να φωνάζω ‘Εβγαλα δίσκο, έβγαλα δίσκο;”
Τώρα είναι μόνη στο λιμάνι
κι είναι το όνειρο μακριά
το πέτρινο χαμόγελό της
το χτίσανε στη μοναξιά
τ’ αγριοπούλια του πελάγου
και χάθηκαν και χάθηκαν
(Το Πέτρινο Χαμόγελο, στίχοι/μουσική Ν. Χουλιαράς)
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr