Έπεσε στα χέρια μου το δωρεάν εβδομαδιαίο φύλλο του συντηρητικού ευρωβουλευτή Γιώργου Κύρτσου. Εννοείται πως δεν έδωσα σημασία στα πολιτικά κομμάτια της ‘Free Sunday’, αφού ενημερώνομαι σχετικά από σοβαρότερες εφημερίδες. Όμως, στο σαλόνι της εφημερίδας, είδα –και διάβασα- ένα προκλητικό κείμενο από συνέντευξη του –περιστασιακά- πολιτικού και –σταθερά- συγγραφέα Πέτρου Τατσόπουλου. Επαναλαμβάνω: σκέτη πρόκληση, αφού με τις απαντήσεις του περνάει όχι δεκατέσσερις αλλά εκατόν τέσσερις (προσχηματικοί οι αριθμοί) γενιές τον ΣΥΡΙΖΑ. Δηλαδή το κόμμα που τον τίμησε και του έδωσε την ευκαιρία να καθίσει σε έδρανο της Βουλής των Ελλήνων.
Τι ήταν πριν ο Τατσόπουλος; Ενας μάλλον ανερχόμενος γραφιάς, χωρίς πάντως να έχει παρουσιάσει ως τώρα ένα πολύ σημαντικό βιβλίο λογοτεχνίας. Περισσότερο τον έμαθε το κοινό από το Face Book και τις διάφορες δήθεν παιγνιώδεις ανοησίες που έγραφαν στον τοίχο του λογαριασμού τους με τον Θανάση Χειμωνά. Με το που ονομάστηκε βουλευτής, ο Πέτρος ποτέ δεν απέβαλε τον προκλητικό του λόγο και είναι αλήθεια πως κάποιες επόψεις του κρίθηκαν ως μη επικίνδυνες. Λόγου χάρη, η αντιπαράθεσή του –σε βαθμό λύσσας- με την Χρυσή Αυγή, μάλλον αποτελεί παράσημο για τον Τατσόπουλο, υπό την έννοια πως άλλος συνάδελφός του (πλην της Κανέλλη) δεν τόλμησε να το κάνει. Όμως, άλλου είδους τοποθετήσεις του, μπορούσαν να σε βγάλουν από τα ρούχα σου. Ποιος ξεχνάει εκείνο το «Έχω γ@μ@σ@ι την μισή Αθήνα»;
Κλείνοντας με τον συγγραφέα –και την συνέντευξή του- θα καταθέσω πως διαβάζοντας δεν έγινα σοφότερος. Το ότι πλέκει το εγκώμιο του Μητσοτάκη και του Ποταμιού, αλλά όχι του Βασίλη Λεβέντη, δείχνει εμπάθεια για την Αριστερά. Άλλωστε, το νέο του βιβλίο (είναι η ‘ταμπακέρα’ της συνέντευξης…) με τίτλο ‘Ήμουν κι’ εγώ εκεί’, υποπτεύομαι πως είναι ένα γραπτό παραλήρημα σε βάρος του σημερινού κυβερνητικού σχήματος. Με σπέσιαλ περιποίηση προς τον Καμμένο, το κόμμα του οποίου, κατά τον Πέτρο, είναι ‘μόρφωμα’.
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr