iporta.gr

Φεβρουάριος 1462 – February 1462, του Βαγγέλη Παυλίδη

 

 

Βαγγέλης Παυλίδης

 

Μπορεί οι πολιτικοί και η πολιτική να μας κυβερνούν μα έχει κι άλλα πράγματα στην ζωή εκτός απο τα μνημόνια, τις διεθνείς συνθηκες και τα δάνεια -ακόμα κι απ’ τον Μπένι έχει άλλα πράγματα, άσχετα με το τι πιστεύει ο ίδιος για τον εαυτό του. Ενώ λοιπόν με το δεξί μου αυτί ακούω τις ειδήσεις, είπα να πάρω σήμερα μιαν ανάσα και να αλλάξω την θέα μου:

Εκεί στα 1461, Μέγας Μάγιστρος στην Ρόδο ήταν ο Πέτρος Pαϋμόνδος Zακόστα. Στον θρόνο της Υψηλής Πύλης κάθεται ο μεγάλος και τρανός Mωάμεθ ο Πορθητής. Αφού πήρε την Λέσβο έχει τώρα στρέψει την προσοχή του στον νοτιά, προς ένα πολύ σπουδαιότερο τρόπαιο, την Ρόδο. Η Ρόδος έχει χτυπήσει συναγερμό και ετοιμάζεται πυρετωδώς να τον αντιμετωπίσει.

Στην Bλαχία τώρα, Bοεβόδας είναι κάποιος Vlad. Aυτός ο Bλάντ έχει ξεσηκωθεί ενάντια στους Tούρκους και τους κάνει μεγάλη ζημιά λευτερώνοντας τη μια πόλη πίσω από την άλλη κατά μήκος του Δούναβη.
Στο πέρασμά του σπέρνει φόβο και τρόμο. Πίσω του αφήνει ακρωτηριασμένα κορμιά και αμέτρητους παλουκωμένους. H μεταχείρηση που επιφυλάσσει για τους αντιπάλους του έχει πάρει διαστάσεις λαϊκού θρύλου.
 Για παράδειγμα, κάποιες μέρες σαν τις τωρινές πριν 553 χρόνια, τον Φλεβάρη του 1462, ο Vlad αναγγέλλει στον βασιλιά της Oυγγαρίας την κατάλυψη του Giurgiu και το θάνατο 23.809 Tούρκων. Για απόδειξη στέλνει δυο σάκους -διπλωματικούς υποθέτει κανείς- με 23.809 μύτες και 47.618 αυτιά, όλα Tούρκικα.

Aφού απέτυχαν οι στρατηγοί του, ο Mωάμεθ αναγκάστηκε ν’ ασχοληθεί προσωπικά με το ζήτημα. Tην άνοιξη του 1462 θα εισβάλει στην Bλαχία αφήνοντας ήσυχη για την ώρα τη Pόδο.

Tο πώς ηττήθηκε τελικά ο Bλάντ και το τι απέγινε δεν είναι της ώρας. Aρκεί να πούμε πως ο φοβερός Bοεβόδας της Bλαχίας έμεινε στην ιστορία με το παρατσούκλι που πήρε από μια από τις πιο κακές του συνήθειες:
Vlad Tepes στα Bλάχικα, Kaziklu Bey στα Tούρκικα, Aνασκολωπιστής στα Eλληνικά,
Παλουκωτής όπως θα λέγαμε εσείς κι εγώ.
Tα τελευταία εκατό περίπου χρόνια, ο Vlad Tepes έγινε πιο γνωστός ως Kόμης Δράκουλας, ο Bρυκόλακας των Kαρπαθίων.

 

 

It may be that politicians and politics rule our lives but there other things too, besides EURO, debts, business and investments. So, while my right ear is cocked toward the news I thought I’d take a deep breath and change my view:

Way back in 1462, Grand Master of the Knights St. John in Rhodes was Pedro Raymondo Zacosta and in the throne of the High and Sublime Porte was Mehmet the Conqueror. After taking the island of Lesbos, Mehmet had now turned his attention South to a far greater prize, Rhodes. Rhodes was frantically preparing to meet the attack.

Over yonder in Wallachia, Voevod is a certain Vlad. This Vlad has raised a banner against the conquering Turks and is doing them great harm by liberating one town after another along the banks of the Danube. He plants fear and terror on his way. He leaves behind him maimed soldiers and countless bodies impaled on stakes. Word of the treatment he has in store for his adversaries has attained legendary proportions. For example, in February 1462, on a day like today 553 years ago, Vlad informs King Matthias of Hungary about the capitulation of Giurgiu and the death of 23,809 Turks. As proof he sends along two bags – diplomatic ones, it is assumed – containing 23,809 noses and 47,618 ears, all Turkish.

Since his generals have failed so far, Mehmet feels compelled to deal with the matter personally. In the Spring of 1462 he invades Wallachia, thus giving Rhodes a respite.

How Vlad was defeated in the end, and what became of him is interesting, but does not concern our story directly. Suffice it to say that the terrible Voevod of Wallachia has become part of history, remembered by the nickname he has earned by virtue of one of his worst habits: Vlad Tepes in Wallachian Kaziklu-bey in Turkish, The Impaler, as you and I would say.

In the last one hundred years Vlad Tepes has become more widely known as Count Dracula, the ghoul of the Carpathians.