“Ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται”, λέει η παροιμία. Μέσα στο κάθε ηλικίας και φύλου πολύχρωμο πλήθος που διαδήλωνε για το “Μακεδονικό”, δίπλα στο γαλανόλευκο έντονα ξεχώριζε το μαύρο: δεσποτάδες, παπάδες, μοναχοί, χρησαυγίτες και γραφικοί “Μακεδονομάχοι” (αλήθεια, πόσο χρονών ήταν αυτοί οι πολεμιστές εκεί γύρω στα 1900;), ο καθένας τους να κάνει την δουλειά του: να φανατίζει, να προσηλυτίζει, να προπαγανδίζει, να καπηλεύεται την άγνοια, την αθωότητα έστω, να εξάπτει. Απο κοντά και οι πολιτικοί και πολιτικάντηδες λογιών λογιών πεποιθήσεων και προελεύσεων στην προσπάθεια συλλογής κυάμων και απόστρατοι εθνικόφρονες Τουρκοφάγοι. “Ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται”.
Πιο νότια, στο Αίγιο, ο γνωστός και μη εξαιρετέος μητροπολίτης Αμβρόσιος διοργάνωσε το δικό του “show”. Μπροστά σε δυο τρείς εκατοντάδες πιστών και “πιστών”, πλαισιωμένος απο χρυσαυγήτες υπόδικους βουλευτές, έκραξε μεταξύ άλλων:
«Κάποιοι αποτόλμησαν να με χαρακτηρίσουν “Αμβρόσιος ο ναζιστής”, “Αμβρόσιος ο
χουντικός”, “Αμβρόσιος ο εθνικιστής”, “Αμβρόσιος ο Χρυσαυγίτης” […] Προς όλους
αυτούς, από τη θέση αυτή απαντώ, προτιμώ οποιοδήποτε από όλα τα παραπάνω
επίθετα αφού όλα έχουν σχέση με την έννοια της πατρίδος. Δηλαδή, προτιμώ να με
αποκαλείτε φασίστα, όχι όμως κατσαπλιά, όχι συμμορίτη, όχι άθεο και αριστερό. Ούτε αντάρτη και προδότη. Φασίστα ναι, κατσαπλιά ποτέ».
Φασίστας, λοιπόν. Λες και δεν το ξέραμε.
Το σκίτσο είναι παλιότερο, δεν είναι δα η πρώτη φορά που ασχολούμαστε με τον ακροδεξιό ιεράρχη.
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr