Τελικά σε οικογενειακή σύναξη κατέληξε το συνέδριο που διοργανώθηκε στην Εσθονία με θέμα: «Η κληρονομιά στον 21ο αιώνα των εγκλημάτων που διαπράχθηκαν από τα κομμουνιστικά καθεστώτα».
Μεγάλη η μοναξιά, η απομόνωση των διοργανωτών. Στις εκδηλώσεις, τη σχετική συνέντευξη Τύπου και το συνέδριο, παρέστησαν τελικά μόνο εκπρόσωποι (ούτε καν οι ίδιοι οι υπουργοί) των υπουργείων Δικαιοσύνης της Εσθονίας, της Λετονίας, της Λιθουανίας, της Ουγγαρίας, της Τσεχίας, της Σλοβακίας,της Πολωνίας και της Κροατίας, χώρες που υπέγραψαν και την τελική διακήρυξη.
Καμιά έκπληξη εδώ, δεδομένου του φιλοναζιστικού παρελθόντος (με την εξαίρεση της Πολωνίας) αλλά και του πολυσυζητημένου και αμφιλεγόμενου παρόντος των χωρών αυτών, που συχνά έχουν προκαλέσει την αντίδραση της ΕΕ.
Μένει τώρα να δούμε την αντίδραση της ημετέρας αντιπολίτευσης ή τουλάχιστον εκείνων που αντέδρασαν φωνακλάδικα στην μη συμμετοχή της Ελλάδας. Λέω για τους Μητσοτάκηδες, Βενιζέλους, Λοβέρδους, Αδώνιδες, το Ποτάμι (την ανακοίνωση του οποίου έσπευσε να μπαλώσει χθες ο Σ. Θεοδωράκης βλέποντας ίσως την γκάφα και την ιδεολογική μοναξιά του).
Δικαιωμένη η κυβέρνηση αφού, ανάμεσα στ’ άλλα, είναι παρέα με άλλες 18 (πάνω από τα δυο τρίτα) χώρες-μέλη της ΕΕ, χώρες που κανείς δεν μπορεί να χαραχτηρίσει Σταλινικές, Μαδουρικές, αναρχικές, τρομοκρατικές και τα άλλα παρόμοια που προσάπτει στην ελληνική κυβέρνηση η αντιπολίτευση. Τι θα πουν τώρα οι Μητσοτακοβενιζελοβέρδοαδώνιδες; Θα σιωπήσουν; Θα επιτεθούν μήπως και στους υπουργούς των άλλων χωρών που δεν πήγαν στη φιέστα; Ή θα κάνουν εμβαλωματικές δηλώσεις τύπου “ναι μεν αλλά…”, αλά Σ. Θεοδωράκη;
Κάτι θα βρούνε… λαλίστατοι και ευφράδεις όλοι. Οψόμεθα.