Γεννήθηκα ελεύθερος και από τότε σπαταλάω τη ζωή μου για ν’ αποδείξω το αντίθετο. Τη φοβάμαι την ελευθερία μου. Θυμάμαι πως πάντα πλήγωνε κάποιον και αυτός με τη σειρά του εμένα.
«Αν κάνεις αυτό που θες, δεν σ’ αγαπάω».
«Αν κάνεις αυτό που πρέπει θα σ’ αγαπάνε όλοι».
Κι εγώ εξαρτημένος από την αγάπη των άλλων σταμάτησα ν΄ αγαπάω τον εαυτό μου. Εκλεισα σ’ ένα κουτάκι τις επιθυμίες μου, τη διαφορετικότητά μου και αγκαλιάζοντας στερεότυπα και κανόνες πορεύτηκα.
Δεν με κατηγορώ όμως, όχι. Τότε δεν είχα τη δύναμη να διακινδυνεύσω τίποτα. Η παιδικότητά μου είχε ανάγκη την έγκριση και την αποδοχή. Είχε ανάγκη ν΄ αποφύγει τον πόνο της ενοχής, οδηγώντας με έτσι, σιγά – σιγά στη συμμόρφωση.
Τώρα όμως; Τώρα βλέπω με τρόμο ένα συναίσθημα όπως είναι η ενοχή, που θα έπρεπε απλά να βάζει φρένο στα κατώτερα ένστικτά μου και παράλληλα να αποτρέπει την επανάληψη λαθών μου, να γίνεται εργαλείο εκβιασμού και ελέγχου.
Νοιώθω να θυσιάζομαι στο βωμό της ομοιομορφίας και της κοινωνικής σταθερότητας.
Νοιώθω τη βία των ηθικών κανόνων τους να γίνεται η δική μου βία, να γίνονται οι δικοί μου κανόνες.
Είναι φορές που νομίζω πως δεν αξίζω τίποτα και γι’ αυτό πρέπει να δώσω πολλά. Φυλακίζομαι στην ερώτηση «τι πρέπει να κάνω για να μ’ αγαπούν;».
Κάνω μια υπεράνθρωπη προσπάθεια να ευχαριστήσω τους πάντες. Συγκρίνομαι, υπόσχομαι, απολογούμαι και στο τέλος πνίγομαι κάτω από το βάρος των πολυάριθμων υποχρεώσεών μου.
Δεν λέω όχι, ελπίζω μόνο οι άλλοι να μη μου ζητήσουν υπερβολικά πράγματα.
Άλλες φορές πάλι δεν θέλω ν’ ασχοληθώ με τίποτα για να μη χρειαστεί ν’ αντιμετωπίσω την αποτυχία.
Ξέρετε…; Βαρέθηκα να εξαγοράζω τις τύψεις μου. Βαρέθηκα να μου λένε πως αν δεν νιώθω ενοχές σημαίνει πως δεν νοιάζομαι.
ΟΧΙ, εγώ νοιάζομαι. Νοιάζομαι για σας, αλλά θέλω ν’ αρχίζω να νοιάζομαι και για μένα.
Θέλω να σταματήσω να τιμωρώ τον εαυτό μου, ψάχνοντας εξιλέωση από τις δήθεν τύψεις μου.
Θέλω να συγχωρήσω πρώτα εγώ τον εαυτό μου.
Θέλω να σας δείξω τα όριά μου και να με επιλέξετε γι’ αυτό που πραγματικά είμαι κι όχι γι’ αυτό που θέλετε.
Θέλω να υποστηρίξω τις απόψεις μου, τις επιθυμίες μου και τις ανάγκες μου.
Θέλω να σας φωνάξω πως είναι καιρός να σταματήσετε να με πληγώνετε, χρησιμοποιώντας τις ενοχές γιατί εγώ έχω σταματήσει εδώ και καιρό να το κάνω σε σας.
Θέλω οι πράξεις, αλλά και οι σκέψεις που αφορούν αποκλειστικά εμένα και τον τρόπο που θέλω να ζήσω να είναι Ελεύθερα δικές μου.
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author