Είπα να δώσω κάποιο κουράγιο στους φίλους μου στην Ελλάδα:
«Μη γκρινιάζετε συνεχώς, στην πατρίδα σας είστε, στα ιερά χώματα, τι να πω εγώ που ζω στα ξένα και ξενιτεμένα;»
Και μου απάντησαν:
«Ναι καλά θα ήμασταν αν δεν είχαμε τις τράπεζες, την εφορία και τον ΕΝΦΙΑ. Την ανεργία στο μισό πληθυσμό. Τον Αντώνη και το Βάγκο να μας κοροϊδεύουν. Τη «χώρα μας» να την έχουν κάνει φιλέτα μινιόν για πώληση στους διεθνείς χασάπηδες. Το γείτονα απέναντι να λέει πόσο καλά πέρασε στη Γενεύη, το Μονακό και τη Χαβάη κι εμείς να κάνουμε τοπικό τουρισμό στη γειτονιά. Τα παιδιά μας να έχουν πετάξει στα ξένα και ξενιτεμένα. Μια χαρά θα ήμασταν».
Κρίμα, δεν ξέρω να δίνω κουράγιο…
