“Χρόνια μετά, τόσο ο τίτλος όσο και η ίδια η ταινία παραμένουν ταυτισμένα με την Ανίτα”
Τα λόγια ανήκουν στον Φεντερίκο Φελλίνι και αναφέρονται φυσικά στην Ανίτα Έκμπεργκ, πρωταγωνίστρια της ταινίας του, “Dolce Vita”, που σαν σήμερα το 1960 απέσπασε το χρυσό Φοίνικα στις Κάννες!
Μια ταινία γεμάτη συμβολισμούς, καυστική απέναντι στην κοινωνία της εποχής, που παρακμάζει και δημιουργεί ουτοπίες, που οδηγεί σε κόσμους έκφυλους και απατηλούς.
Μια ταινία ψυχογράφημα μιας εποχής…
Ένα αριστούργημα, που σε οδηγεί σε ένα πολύπλοκο λαβύρινθο, που βρίσκεις τη διέξοδό του, μόνο όταν συνειδητοποιήσεις το αμείλικτο, υπαρξιακό κενό, που δημιουργεί η άφεσή μας στη δίνη του λαμπερού “φαίνεσθαι”!
Συγκινήσεις, υπαρξιακές αναζητήσεις και περιπλανήσεις, σάτιρα και απόλυτος μηδενισμός απέναντι στην “αριστοκρατία” είναι τα ατού της σκηνοθετικής ματιάς του Φελλίνι, που αποδεικνύεται προφητικός.
Περίφημη και χαραγμένη στη μνήμη όλων των σινεφίλ η σκηνή με την προκλητική Ανίτα να πέφτει στα νερά της Φοντάνα ντι Τρέβι και το γοητευτικό Μαστρογιάννι να την ακολουθεί!
{youtube}The8Xi6fKOE{/youtube}
Είναι “Γλυκιά η Ζωή”, φίλες και φίλοι!
Ας αναζητήσουμε τις χαρές της ουσίας της, ας γευτούμε το νέκταρ της αλήθειας της στα μικρά καθημερινά, απλά και ταπεινά, που μας έχουν χαριστεί τόσο απλόχερα …
Κι αν προνοήσουμε να υπάρχει και μουσική υπόκρουση από Νίνο Ρότα, η ρότα της “χαράζεται προσεκτικά, να μη ματώνει ποτέ η ευλάβεια…”