* Ο Μιχάλης Κουμπιός* είναι συνθέτης
Ο τόπος που για πρώτη φορά ήρθα σε επαφή με τις αισθήσεις μου είναι η Ρόδος. Εκεί με γέννησε η κυρά – Σοφία η μητέρα μου. Είχε κάνει ήδη μία αποβολή και για μεγαλύτερη ασφάλεια πήγε από την Τήλο στο νοσοκομείο της πρωτεύουσας.
Στη Ρόδο πήγα και ξαναπήγα πολλές φορές. Γνώρισα διάφορους ανθρώπους κι έχω κάνει και φίλους που μου ζητάνε τώρα να πάρω θέση για το εγχείρημα της αναβίωσης του αρχαίου θαύματος του Κολοσσού της Ρόδου. Τους απάντησα πως δεν μου το ζήτησε κανείς και πως βαριέμαι να παίρνω πια πρωτοβουλίες για τα αυτονόητα. Και να που με πήρε το μέσο για το οποίο γράφω αυτή τη στιγμή. Ο Κολοσσός, ο οποίος κυριολεκτικά σημαίνει κάτι μεγαλειώδες και γιγάντιο (υπερανθρώπινων διαστάσεων), αν είχε φτάσει στην εποχή μας θα ήταν ένα μνημείο που θα αποδείκνυε με την φυσική του παρουσία πως οι άνθρωποι στο τόπο που γέννησε το ‘‘Μέτρον άριστον’’ δεν κατάλαβαν την ύψιστη σημασία του γνωμικού του Κλεόβουλου του Λίνδιου. Τώρα εντελώς μεταξύ μας την σημασία αυτού του γνωμικού ελάχιστοι ροδίτες σήμερα την αντιλαμβάνονται.
Στη Ρόδο όπως και σε όλο τον ελλαδικό χώρο αυτά που με συγκινούν είναι οι ερειπιώνες. Το θαυμαστό είναι ότι σε κανέναν ελληνικό ερειπιώνα δεν αισθανόμαστε ασυμφωνία ανάμεσα στο χαρακτήρα του τόπου και στην αρχιτεκτονική των μνημείων. Και φυσικά οι ερειπιώνες της Ρόδου έχουν κερδίσει το θαυμασμό και τον σεβασμό μου από παιδί σε αντίθεση με τα κακόγουστα σύγχρονα κτήρια, μικρά και μεγάλα, που πληγώνουν την αισθητική μου και προσβάλουν το περιβάλλον του νησιού. Η πλειοψηφία των ανθρώπων που ζουν στο νησί δεν αντιλαμβάνονται ότι η ύπαρξη της ζωής έχει σαν προϋπόθεση την ύπαρξη του φυσικού περιβάλλοντος , όπως διαμορφώθηκε αυτό μέσα στους γεωλογικούς αιώνες.
Σε μια περίοδο που το φαινόμενο της ρύπανσης απειλεί με καταστροφή τη συνέχιση της ανθρώπινης ζωής στον πλανήτη οι σύγχρονοι ροδίτες αντί να βρουν το μεγάλο νόημα στο κορυφαίο απόφθεγμα ενός από τους «επτά σοφούς» της αρχαιότητας, του Ροδίτη σοφού, επιδιώκουν να το προσβάλουν τα μάλα.
Αν και o Κολοσσός ήταν και είναι θαυμαστός κύρια ως ένα τεχνολογικό θαύμα της εποχής του από μικρός , κοιτώντας τις καρτ-ποστάλ που προσπαθούσαν να τον απεικονίσουν ,τον ένιωθα σαν να συμβολίσει το χυδαίο πνεύμα της υλοφροσύνης.
Είμαι με τον Κλεόβουλο τον Λίνδιο και όχι με τον Χάρη τον Λίνδιο, τελεία.
* Ο Μιχάλης Κουμπιός θα γράφει στην Πόρτα την ενότητα “Έξω από την Πόρτα”
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr