Δύσκολη εποχή για σχέσεις, ή εμείς την κάνουμε δύσκολη γιατί έχουμε δυσκολέψει; Θέλεις να εμπιστευτείς, αλλά και δεν θέλεις. Θέλεις να δόσεις, αλλά και δε θέλεις. Μπορεί να θέλεις, αλλά και να μην.
Δύσκολη εποχή για σχέσεις, ή εμείς την κάνουμε δύσκολη; Μπορεί να νιώθεις και να θέλεις να δόσεις, αλλά για εκεί που νιώθεις και δίνεις, να μην θέλει. Να μην μπορεί να το δεχτεί, να το αποδεχτεί και να προχωρήσει. Υπάρχουν αυτές οι δεύτερες σκέψεις, που χαλούν τον αυθορμητισμό. Και ύστερα απογοήτευση. Αλλά από την άλλη έχουμε δυσκολέψει τόσο πολύ, τόσο που ο λόγος (λόγος τιμής που λέμε) πια δεν έχει και τόση σημασία. Οπότε, πώς να εμπιστευτείς, πώς να αφεθείς για να νιώσεις και πώς να δόσεις;
Μπορεί να δίνουν και σε εσένα ακόμα, που πιστεύεις ότι δεν σε έχει αγγίξει όλο αυτό, και να μην μπορείς να πάρεις. Είτε γιατί δεν θέλεις, είτε γιατί δεν νιώθεις, είτε γιατί ξαφνικά σου ήρθαν δεύτερες σκέψεις. Γιατί όσο κι αν θέλεις καμιά φορά να ξεφύγεις από το κοινωνικό κατεστημένο, δεν είναι τόσο εύκολο όσο φαντάζεσαι! Απογοήτευση και πάλι.
Γενικά δύσκολη εποχή για σχέσεις. Όπως μου είπε και μία φίλη, οι σχέσεις θέλουν χρόνο. Θέλουν χρόνο για να εμπιστευτείς. Θέλουν χρόνο για να ανοίξεις. Θέλουν χρόνο για να εμπιστευτείς, να ανοίξεις και να αρχίσεις να δείχνεις κάτι. Αυτό που νιώθεις, αυτό που θέλεις αλλά δεν νιώθεις, οτιδήποτε τέλος πάντων. Γιατί μπορεί και να απογοητευτείς. Οπότε μήπως να προσέχεις λίγο;
Ίσως και να έχει δίκιο. Μάλλον έχει δίκιο.
Είναι δύσκολη εποχή και δύσκολες και οι σχέσεις!
* Ο πίνακας είναι της Mαρία Βαμβακούση – Βαλσάμη η οποία συμμετείχε έκθεση του Πολιτισμικού Οργανισμού του Δήμου Αθηναίων, το Σεπτέμβρη του 2010, στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ειρήνης.
Αναστασία Φωκά