Λέγαμε χθές για τις σαχλαμάρες και, τι να πω, έχω κολλήσει εκεί. Θες η ζέστη, θες οι αλυσσίδες που μέρα με την μέρα σφυριλατούν γύρω μας οι κυβερνήτες του τόπου -σχεδόν ανεπαίσθητα θα ‘λεγε κανείς, θες… ξέρω ΄γω… το μυαλό μου έχει γουριάνει•, που λέμε στην Ρόδο. Εχει γίνει γιαούρτι και μάλιστα ουτε κάν στραγγιστό μα νερουλό… έτσι, να τρέχει δηλαδή.
Έτσι λοιπόν κόλλησα κι εγώ στις σαχλαμάρες μπας και κυκλοφορήσει λίγος καθαρός αέρας ανάμεσα στ’ αυτιά μου.
Σας παραδίδω μια σαχλαμάρα, ένα λίμερικ, και ό,τι προκύψει.
ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ. Εάν συνεχιστούν οι παρούσες καιρικές και άλλες συνθήκες προβλέπω να συνεχίσω στον δρόμο της σαχλαμάρας για καιρό ακόμα.
*Γούργιος, κλούβιος
η σελίδα του