Κι αυτή η μνήμη με τις αναπολήσεις της…
πώς να συγκρατηθεί η υφάλμυρη σταγόνα;
Ξεχειλίζει! αναλύοντας σιωπές,
αναφλέγοντας εξομολογήσεις
αποκρυπτογραφώντας κώδικες απουσίας …
H νοσταλγία θολή, έχει τη γεύση του Αυγουστιάτικου
σύκου, που’τρωγες παιδί…
κι οι δακρυοσταγόνες γεμάτες από των παιδικών καιρών
το θάμπος!
Ακούς μια μπάντα να παίζει…
Τι κι αν δεν ξέρεις τη γλώσσα;
Μιλάς με την ψυχή…
Οι νότες της σκαλίζουν συναισθήματα
κι η τρυφερή σοφία των δακρύων αναβλύζει
για να ζεστάνει τη μοναξιά σου…
Βλέπεις, κάποιες μέρες θέλουν παραπάνω προσοχή στο
μαγείρεμά τους!
Μια γουλιά ευτυχίας, λίγα δράμια χαμόγελου…και τριμμένα
δάκρυα!…έτσι, για περισσότερη γεύση!
Οι Infinite, ένα επταμελές γκρουπάκι νεαρών σχιστομάτηδων από την Κορέα σε ποπ μοτίβα ψάχνονται ακόμα μουσικά, προσπαθούν να διαμορφώσουν το δικό τους μουσικό δρόμο…
Όμως εδώ καταφέρνουν με το λυρισμό και την ευαισθησία της νιότης τους να ξεχειλίσουν οι κόχες, να κολυμπήσεις αμέριμνος στη θάλασσά τους…στάλες από ροδόσταμο, που δεν αφήνουν στείρα την ψυχή!
