Πώς μου’χει λείψει ένα ταξιδάκι! Κι ας είναι και κοντινό…ας πούμε… στη Ρώμη!
Την έχω επισκεφτεί δυο φορές,πάνε όμως πολλά χρόνια και μάλλον η ατμόσφαιρα θα έχει εμπλουτιστεί με στοιχεία που θα ‘ταν όμορφο να
αφουγκραστώ εκ νέου.
Ηλιόλουστο το πρωινό, σήμερα!…Τι πιο ωραίο από μια βόλτα στα σκαλιά της Πιάτσα ντι Σπάνια και στη συνέχεια ένας απολαυστικός καφές στο
καφέ -Γκρέκο!
Οφείλει το όνομά του στον πρώτο του ιδιοκτήτη που ήταν Έλληνας!
Πασίγνωστο στέκι διανοουμένων και καλλιτεχνών… Γκαίτε, Νίτσε, Μπωντλαίρ, Άντερσεν, Γκολντόνι, Μπιζέ, Λιστ, Βάγκνερ, Τοσκανίνι …κι ένα σωρό άλλοι,που απολάμβαναν τον καφέ τους στον πανέμορφα διακοσμημένο χώρο του “καφέ του Έλληνα” ανταλλάσσοντας ιδέες και απόψεις περί τέχνης ,μοιραζόμενοι τις θεωρίες, τις απόψεις και τους στοχασμούς τους!
‘Ενα χώρο που η πατίνα του χρόνου σε συνδυασμό με τους διάσημους θαμώνες του τον έχουν μετατρέψει σε αληθινή γκαλερί τέχνης σε “τόπο
ιστορικού και καλλιτεχνικού ενδιαφέροντος”.
Πολύ ωραία οι καλλιτεχνικές παρέες απεικονίζονται σε πίνακες όπως σε κείνον του L.Passini ή του R. Guttuso,όπου στον πίνακά του “Caffe Greco”
,εύκολα αναγνωρίζουμε τον Picasso τον Dusan ή τον Apollinaire…
Ένας πίνακας αφιερωμένος στον ντε Κίρικο, τον οποίο ο ζωγράφος έχει τοποθετήσει στην αριστερή πλευρά του πίνακα.
Καλημέρα έστω και νοερά από το “καφέ του Έλληνα”, το πιο παλιό, θρυλικό καφενείο της Ρώμης, που συμπυκνώνει την ομορφιά και το πνεύμα μιας ολόκληρης εποχής!
Ένα χώρο υποδοχής ανθρώπων, που ξαποσταίνουν, προσμένουν, γνωρίζονται, βάφουν ποιήματα, πλέκουν φαντασίες, ονειροπολούν και
αν ο χρόνος τον μεταμορφώνει…δεν παύει να είναι το “καφέ Γκρέκο”.
Χαμογελαστή η μέρα μας, φίλοι μου!
Στην υγειά μας, με γουλιές παρελθόντος, αναπόλησης και ταξιδιάρικων μελωδιών!
“Αϊ αϊ Αϊ αϊ το καφέ Γκρέκο
τόπος συνάντησης όλων, εκλεκτών και θνητών.
Αϊ αϊ Αϊ αϊ το καφέ Γκρέκο
δίαυλος ερωτευμένων και βωμός εραστών…”
