Λαϊκό είδωλο στην πατρίδα του, που η ημερομηνία γέννησής του “6 Φλεβάρη” τιμάται ως Εθνική γιορτή.
Από τους διασημότερους καλλιτέχνες της ρέγγε.
Μπομπ Μάρλεϊ…Τζαμαϊκανός… Από πατέρα λευκό και μητέρα μαύρη…
Ως μιγάς, βίωσε το ρατσισμό λόγω της ανάμικτης καταγωγής του.
Ο ίδιος κάποτε είχε δηλώσει σχετικά:
“Δεν είμαι σε καμία πλευρά. Ούτε στην μαύρη, ούτε στην λευκή. Είμαι στου Θεού την πλευρά.
Αυτού που με έπλασε και με έκανε να προέρχομαι από την μαύρη και την λευκή”.
Αν και πέθανε νέος, μόλις 36 ετών, απέκτησε μεγάλη φήμη και καταξιώθηκε σαν καλλιτέχνης.
Στα τραγούδια του ύμνησε τον έρωτα, την ανεξαρτησία, την ελευθερία…
Ξεχωρίζω και αγαπώ πολύ το “Redemption Song”. Μια δημιουργία από το τελευταίο του άλμπουμ, που τους στίχους του εμπνεύστηκε από μια ομιλία του πολιτικού ηγέτη και ρήτορα Marcus Garvey:
“…Απελευθερώστε τον εαυτό σας από την σκλαβιά του νου. Μόνο εμείς μπορούμε να αποδεσμεύσουμε το μυαλό μας…”
Σε αντίθεση με τα περισσότερα κομμάτια του Μάρλεϊ, στο συγκεκριμένο ο καλλιτέχνης τραγουδά και παίζει ακουστική κιθάρα, χωρίς συνοδεία.
Την εποχή που έγραψε το τραγούδι, γύρω στο 1979, ο Μπομπ είχε διαγνωστεί με καρκίνο.
Πολλοί λένε πως μέσα από την αρμονική απλότητα και τη μοναχικότητα αυτού του τραγουδιού εκφράζεται ο κρυφός του πόνος…
Ό,τι λέει, ό,τι προτρέπει ο στίχος του, μού ακούγεται κλάμα…
Κλάμα που σκεπάζει τη φωνή του ανέμου, τρυφερό μουρμουρητό, αδιάφορο σε όποια πληγή σιγοτρώει την ύπαρξή του.
Μόνη έγνοια να θυμίσει πως έχει φτερά ο νους να πετάξει…
Κλάμα πεισμωμένο, προκαλεί σμιχτά μελανά χείλια να δαγκωθούν, να φωνάξουν…
Ελευθερία του νου, λύτρωση!
Πέταγμα γλάρων εκεί που ευδοκιμούν όνειρα…
{youtube}kOFu6b3w6c0{/youtube}
