Σήμερα απεργώ. Ενάντια στον εαυτό μου που έχει αποδειχθεί σκληρό αφεντικό. Πολλή δουλειά, πολλές ώρες στην καρέκλα, στο σχεδιαστήριο… στον υπολογιστή, πολύ στύψιμο του κεφαλιού, μικρό ή και καθόλου μεροκάματο. Τέρμα για σήμερα η πολιτική και τα σχόλια. Η άνοιξη είν’ εδώ για τα καλά, ακόμα και το ψιλόβροχο είναι σαν χλιαρό ντους (όχι “ντουζ” που λένε μερικοί). Κι η Matilda που ήταν επί μήνες ακίνητη και παροπλισμένη λόγω χειμώνα πήρε μπροστά με την πρώτη κλωτσιά. Λέω λοιπόν να την πάω μια βόλτα ν’ ανασάνουν τα μέσα μας.
Ες αύριον λοιπόν τα σπουδαία… ή και μεθαύριο…
Today I’m on strike. Against my own self who has proved to be a tough master. A lot of work, many hours sitting at my drawing desk or the computer, too much brain racking, little or no pay. No more politics and comments today. Spring is here for good and even the rain is like a lukewarm shower. And my Matilda who’s been put away for the winter months, well, she started with the first kick. So, I feel like I will take her for a ride to breath some fresh air, her and me.
So, see you tomorrow… or the day after…