Ζηλεύω! Ναί, ζηλεύω πραγματικά τη σωστή τηλεόραση,την αντικειμενική πληροφόρηση,την άμεση και αφτιασίδωτη είδηση,την ουδέτερη καταγραφή των γεγονότων πέρα από πολιτικές και κομματικές ιδεοληψίες.
Ζηλεύω γιατί η Γερμανική Κρατική Τηλεόραση ZDF κατάφερε μέσα σε 10 λεπτά να εξηγήσει με απλά λόγια την ”τεράστια απάτη στην οποία έχει μπλέξει η Ελλάδα”.
Ναί,από την κρατική γερμανική τηλεόραση και δεν κουνήθηκε κανείς από τους κυβερνώντες σήμερα την χώρα αυτή να υψώσει λόγο, να επέμβει με ανακοινωθέντα, να ασκήσει κριτική.
Με αυτή την αφορμή να κάνω δυό σχόλια: Πρώτον, τώρα που φτιάχνουμε από την αρχή την Κρατική Τηλεόραση,ας μάθουμε από τα λάθη μας και ας δούμε πώς λειτουργούν το ZD, το BBC, το CNN κλπ, για να μη ξαναγυρίσουμε σε εποχές που η κρατική τηλεόραση ήταν απλά για κυβερνητική προπαγάνδα.
Το που μας οδήγησε η ανύπαρκτη και ανελεύθερη ραδιοτηλεόραση και η στρατευμένη δημοσιογραφία, το είδαμε πολύ καλά.
Δεύτερον, το ότι τα μνημόνια είτε με τον ένα είτε με τον άλλο τρόπο, είτε με αναθεωρήσεις και αξιολογήσεις τροϊανών όπως φάνηκε πιά, μας έριξαν στα βράχια.
Το αν ήταν μια καλοσχεδιασμένη απάτη-εντός και εκτός της χώρας-ας το αναλύσει εις βάθος η εξεταστική της βουλής με νηφαλιότητα και ομοψυχία και μακριά από χωροφυλακίστικες συμπεριφορές και μεθόδους για το θεαθήναι και μόνο και αν προκύψουν υπεύθυνοι, αυτοί όπου κι αν βρίσκονται και ανεξάρτητα από το πολιτικό κόστος, να λογοδοτήσουν.
Το παράδειγμα της Ισλανδίας (στη φυλακή ο επικεφαλής της χρεοκοπημένης τράπεζας Landsbanki κλπ, κλπ.) είναι χαρακτηριστικό.
Τα γράφω αυτά γιατί η Ελλάδα έχει μακρά παράδοση ατιμωρησίας με δυσάρεστα πάντα αποτελέσματα: α) η αποχουντοποίηση δεν έγινε ποτέ και στο βάθος που θα έπρεπε, β) οι συνεργάτες των κατοχικών δυνάμεων όχι μόνο δεν τιμωρήθηκαν μεταπολεμικά, αλλά στελέχωσαν και την κρατική μηχανή με ολέθρια αποτελέσματα.
Όταν πάρουμε μια ανάσα από τους δανειστές μας, πρέπει να φύγουμε από τα συμπτώματα της κρίσης και να πάμε σε ριζικές αλλαγές για ένα νέο Σύνταγμα, φτιαγμένο για τις ανάγκες του σήμερα και πρόβλεψη για τις ανάγκες του αύριο.
Ο χρόνος που χάνεται είναι πολύτιμος. Μη περιμένουμε να ωριμάσουν οι συνθήκες, αυτές δεν θα ωριμάσουν ποτέ εάν κάποιος δεν τολμήσει το πρώτο βήμα.
Τολμήστε λοιπόν χωρίς καθυστερήσεις. Όσο καθυστερείτε, ο λαός αργά αλλά σταθερά θα σας γυρίσει την πλάτη.
Τότε πια, δεν θα χωρούν δικαιολογίες του τύπου ”πατούσαμε πάνω στα κλαριά και δεν ξέραμε ότι αποκάτω ήταν ο λάκος”