Τζίνα Δαβιλά
Τους έσπασε τα πόδια για να μην τον ακολουθήσουν.
Δεν θα περιγράψω την λεπτομερή περιγραφή των όσων διάβασα. Δεν έχει νόημα να προκληθεί συναισθηματική φόρτιση, που αν δεν οδηγήσει στην παθητική ευαισθησία, θα προκαλέσει παρορμητισμό που θα οδηγήσει σε λαθεμένες κινήσεις. Θυμό, βρισίδια, κατάρες (αχαρακτήριστο).
Αλλά για να σπας τα πόδια τριών σκυλιών στοχεύοντας να τους εμποδίσεις να σε ακολουθήσουν – που αυτά ακολουθούσαν κουτσαίνοντας, επιβεβαιώνοντας την πιστή φύση των σκύλων – δεν δείχνεις ανήλεη φύση; Δεν αυτοχαρακτηρίζεσαι απάνθρωπος; Γιατί αν δεν αγαπήσεις τα ζώα, δεν μπορείς να αγαπήσεις τους ανθρώπους. Όταν στους αδύναμους δείχνεις βαναυσότητα, στους δυνατότερους, αν σου δοθεί η δυνατότητα, θα τους τσακίσεις.
Τίποτα τρομακτικότερο δεν υπάρχει από την ανθρώπινη φύση. Την ίδια που γεννά το καλό και το κακό.
Δεν ξέρω τι σημαίνει μίσος, αλλά ξέρω τι σημαίνει να μην δίνω πια ευκαιρίες. Καμία. Σε κείνους που είναι σκληροί, κακοί, άγριοι, που βγάζουν την απωθημένη φύση τους στα ζωντανά. Και εννοείται την ίδια σκληρότητα εκδηλώνουν και στους ανθρώπους, όταν τους το επιτρέψουν οι συνθήκες. Τι είδους ένστικτο είναι αυτό; Με τρομάζει η ιδιοσυγκρασία σου, αλλά περισσότερο τρομάζω, μήπως βγουν και τα δικά μου ζωώδη ένστικτα. Ή εκείνου που θα θεωρήσει τον εαυτό του υποψήφιο θύμα σου.
Δώσαμε βιβλία, δημιουργήσαμε πανεπιστήμια, θεωρητικά τουλάχιστον παρείχαμε τα πάντα! Αλλά ξεχάσαμε να δώσουμε κίνητρα ανθρωπιάς. Αν δεν μπορείς να είσαι φιλεύσπλαχνος τουλάχιστον θυμήσου ότι δεν έχεις δικαίωμα να φθείρεις. Τίποτα και κανέναν. Κύκλος είναι η ζωή και η μαγκιά σου μετριέται από την χρησιμότητά σου.
Πόσο χρήσιμο είναι να σπας τα πόδια τριών ζωντανών!
Και δεν περιμένω να καταλάβεις τι σου λέω.
Ζητώ όμως να κατανοήσεις ότι δεν αντιδρούν όλοι το ίδιο. Εννοώ ψύχραιμα και με πολιτισμό. Δεν φοβάσαι μήπως από θύτης γίνεις θύμα; Είναι τόσο κοντά οι λέξεις. Μήπως αυτό που σου λέω – και που θεωρώ κατάπτυστη μέθοδο για να συνετιστείς – θα σε ταρακουνήσει; Εσύ που ξέρεις από βία, σίγουρα την ξερνάς γιατί την βίωσες στο πετσί σου. Αλλά μήπως τελικά την προκαλείς και για τον εαυτό σου;
Οι φιλόζωοι αγαπούν με πάθος, υπερβάλλουσα ευαισθησία και Δικαιοσύνη. Είναι αξίωμα.
Όχι δεν είναι επικίνδυνοι, όπως γίνονται οι φυλακισμένοι που θα δεχτούν στα κελιά τους έναν παιδεραστή. Θέλουν την παραδειγματική τιμωρία σου. Και μαζί τους δεν ξεμπερδεύεις εύκολα.
Υγ: μην παραλείψεις να ακούσεις το τραγούδι που ακολουθεί. Είναι το καλύτερο δώρο, η πιο αντιπροσωπευτική ευχή που μπορεί να δώσει μια μανούλα στα παιδιά της. Αν άφηνες τον εαυτό σου να μάθει την φύση των ζώων, το πώς μια τετράποδη μάνα αντιδρά, αν χάσει το παιδί της, θα αυτοτιμωρούσουν. Λέω τώρα…
* Το συμβάν έλαβε χώρα στην Χαλκιδική και αναζητείται γκριζομάλλης άνδρας με πράσινο τζιπ
