* Ο Μάνθος Κτενάς είναι αναγνώστης της Πόρτας
Αγαπημένε άγνωστε
που μέσα από τον τάφο
θανάτου στέλνεις άγγελμα,
μια απάντηση σου γράφω.
Όποιος στη γη γεννήθηκε
ξέρει πως θα πεθάνει.
Κανείς για τούτο τίποτα
δεν μπόρεσε να κάνει.
Μονάχα οι πέτρες ως γνωστό
τίποτα δεν παθαίνουν.
Αφού ποτέ δε ζήσανε,
ποτέ τους δεν πεθαίνουν!
Υπάρχουν τόσες ομορφιές
φίλε μου μες τη φύση
που θεωρώ προνόμιο
στη γη να έχω ζήσει.
Στους κάμπους κάθε άνοιξη
(σαν ζούσες θα το είδες)
υπάρχουν άνθη ευωδιαστά,
υπάρχουν και τσουκνίδες.
Τα ωραία άνθη αν αγαπάς
και τ’ άλλα αν τα μισήσεις,
και τούτα θα πεθάνουνε,
αλλά και κείνα επίσης.
Υπάρχουν φίλε άνθρωποι
σαν άνθη που ευωδιάζουν,
μα υπάρχουν κι άλλοι δυστυχώς
που με τσουκνίδες μοιάζουν.
Στον ίδιο κάμπο όλοι μας
που γης τον ονομάζουν.
Κάμπο που άλλοι τον τιμούν
κι’ άλλοι τον ατιμάζουν.
Σα λουλουδάκι ταπεινό
φίλε θέλω να ζήσω.
Σα φύγω, λίγο άρωμα
ξοπίσω μου ν’ αφήσω…
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr