Έφυγε πλήρης ημερών ο τροβαδούρος της ζωής Φώτης Πολυμέρης (1920 – 2013).Με τον Φώτη Πολυμέρη εγκαινιάσαμε στο Θέατρο ΒADMINTON την σειρά “Τα πρόσωπα του ελληνικού τραγουδιού”.
Θυμάμαι το 1978 ζούσαμε Μαρίας Χατζηκυριακού 21, στο Χατζηκυριάκειο του Πειραιά. Ήμουν 13 χρόνων. Δύο χρόνια αφότου είχαμε έρθει από την Τήλο κι ο πατέρας μου αποφάσισε να μας πάρει στερεοφωνικό. Εμένα μετά από πολλά παρακάλια μου πήρε και μία μαθητική κλασική κιθάρα από τον Ζοζέφ. «Να μάθεις να παίζεις και να τραγουδάς σαν τον Φώτη Πολυμέρη» μου είπε κοφτά και συνέχισε: «Αυτά τα τραγούδια είναι ωραία και ρομαντικά». Ο πατέρας μου βέβαια άκουγε και τραγούδαγε απ’ όλα. Νησιώτικα, ρεμπέτικα, λάτρευε την Έντιθ Πιάφ, τα τάνγκο της Αργεντινής, τον Χάρυ Μπελαφόντε. Λόγω του επαγγέλματος του που γυρνούσε ως ναυτικός όλον τον κόσμο, έφερνε δίσκους από παντού. Ακόμα κι απ’ την Ιαπωνία, τις Φιλιππίνες και την Αφρική. Η μόνη του όμως εμμονή ήταν ο Φώτης Πολυμέρης. Αυτή η φωνή όπως μου έλεγε τότε, χάιδευε τη ψυχή του.
Εμένα τότε, αν και πιτσιρικάς, μ’ ενδιέφεραν τα διάφορα κινήματα της «καλλιτεχνικής πρωτοπορίας». Είχα βέβαια ήδη ακούσει από πολύ μικρός, πολλά λαϊκά, ρεμπέτικα και παραδοσιακά τραγούδια, είχα εντρυφήσει στους ήχους της βυζαντινής μουσικής και αντιδρούσα στην προσπάθεια του πατέρα μου, να με μυήσει στις μελωδίες του Αττίκ, του Σουγιούλ, του Χαιρόπουλου και στα τραγούδια του Φώτη Πολυμέρη. Στην κιθάρα που μου πήρε συνέθεσα τα τραγούδια των «Κουμπότρυπες Α.Ε» και μάλιστα στις δύο μόνο μπάσες χορδές, την μι και την λα.
Έχοντας πάντα κατά νου την επανερμηνεία όλων των ιδεών και των πεποιθήσεων για τον δυτικό πολιτισμό, την κοινωνία, την ιστορία και τον άνθρωπο. Ήθελα και γω με τη σειρά μου ν’ απορρίψω τις γνώριμες αισθητικές γλώσσες του παρελθόντος. Κι από τραγούδια εκείνον τον καιρό; Λάτρευα ν’ ακούω Μάνο Xατζιδάκι μαζί με τα γκρουπ της έκρηξης του Punk.
Όταν πια στα 27 μου- το 1992- ανακάλυψα ξανά μετά από περιπλανήσεις στις ηχητικές μάζες τα παιδικά μου μουσικά αιτήματα ως πιτσιρικάς που μεγάλωνε στην Τήλο, τότε θυμήθηκα και τα λόγια του πατέρα μου για τον Φώτη Πολυμέρη. Αλήθεια, τι ωραία να είχα μια τέτοια φωνή και να της έγραφα τραγούδια. Θα ήταν το τέλειο.
Διαβάστε εδώ την πλήρη συνέντευξη που έδωσε στον Μιχάλη Κουμπιό ο Φώτης Πολυμέρης.
Περισσότερες πληροφορίες για τον Φώτη Πολυμέρη
Ο Μιχάλης Κουμπιός είναι συνθέτης, στιχουργός και διατελεί ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Θεάτρου Badminton.
